Күзгі күн көзі
- 0
- 0
Жел тербеген ағаштарға,
Дымқыл, бусаң қара жерге
Бұлт пен тұман арасынан
Бозғылт, жансыз нұрын шашқан
Черкес қызы
Көрдім мен бүгін сендерді,Жоталар, қалың ағаштар.
Сидиған бұта, жалаңаш тал,
Көркейткен осы өңірді,
Халықты көрдім көңілді.
Ал бірақ Терек маңынан,
Черкестің қызын көргенде,
Тулады жүрек кеудемде,
Жөнелді кезіп тау-тасты
Қиялым менің шерменде.
Естісе үнін жұмақтың,
Өкініш рухы оянып.
Жеті қат көкке беттейді,
Махаббат мұңы осылай,
Сор болып келіп басыңа
Өлгенше естен кетпейді.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Өмір кесесі
- 0
- 0
Кесесінен тұрмыстың
Ішеміз көзді тас жұмып.
Ернеуін алтын ыдыстың
Көзден аққан жас жуып.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Акмаржан
Жаман бул нуска дурыс емес ко -
Аяна
Ата туралы өлең -
Ина
Керемет акын -
Бекжігіт
Білім
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі