Өлең, жыр, ақындар

Іріткі

  • 10.06.2022
  • 0
  • 0
  • 222
Жаза алмаймын ешқашан бүлiктi жыр.
Жаза алмаймын ешқашан қылықты жыр...
Жамбасына алам деп жаулар менен
Iштен шалып күн-түнi iрiткi жүр.
Iрiткi жүр, құдай-ау, қандасым бұл!
(Жүрегiме қадалған қорғасын бұл!)
Ылаңынан сол иттiң
Кейбiр жандар
Жағаласып, алысып, жауласып жүр.
Жүрер кезде тұтасып, табысып-ай,
Неге жатыр сол жандар алысып-ай?!
Сөз сөйлеймiз сөз бермей жарысып-ай!
Бейтаныс боп барады танысым-ай...
...Адам менен адамның алысын-ай.
Соны қоштап ерiп жүр түсiнбеген...
(Дәрменсiзбiн осынша күшiмменен).
Байқа! Байқа!
Ол саған – байқамасың! –
Суыртады шегенi тiсiңменен.
Өмiр сүрдiк ғұмыры зар, қайғымен...
Жинап алу керек ғой шалғайын ел!
Сол бiр сұмнан сақ бол сен!
Сақ болмасаң
Қаққызады шегенi маңдайыңмен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тынышыңды алам мен Сенiң

  • 0
  • 0

Тынышыңды алам мен Сенiң,
Сенiң де,
Сенiң,
Сенiң де –

Толық

Тартыс

  • 0
  • 0

Көкiрекке босқа күдiк кiргiзбе! –
десем-дағы: әуен менен үндi iзде,
бiреу менi түнге қарай сүйрелеп,
бiреу менi ап шығады күндiзге.

Толық

Ақын ескерткішінің басынан өткен түнгі бір оқиға

  • 0
  • 0

Табындырған сәбидi де, атаны
жер жүзiне кеткен есiм, атағы,
көтерiлген алып ауыр шойыннан
бiр алаңда ақын тұрды қапалы.

Толық

Қарап көріңіз