Көктемгі арнау
- 0
- 0
Сен жүрсiн деп
жапырақтардың арасынан төгiлген
жинап алып айдың аппақ жарығын
көк шалғынға соқпақ етiп төседiм;
Маған не iстемедi, маған не жасамады?
Маған не iстемедi?!Маған не жасамады?!
Тiлiмдi
Ұлтарақ қып кестi.
Жүрегiмдi
Құлдың құлағындай кестi.
Қызылқұм мен Қарақұмды –
Үндемесiн деп! –
Көмейiме құйды.
Үмiтiмдi жiптей қиды.
Маған не iстемедi?!
Маған не жасамады?!
Жүрсем – құлатты.
Тұрсам – сұлатты.
Өз елiмде,
Өз жерiмде
Кеудемдi
Алатау, Қаратаумен бастырды.
Басымды көтерсем
Сойылмен басқа ұрды.
Ой, дүние-ай!
Маған не iстемедi?!
Маған не жасамады?!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қартайған қара Қабақ батырдың мұңы
- 0
- 0
Қайран өткен дүние-ай!
Күнiм өттi.
Гүлiн төктi.
Қаным тартылды.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Аяна
Ата туралы өлең -
Ина
Керемет акын -
Бекжігіт
Білім
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі