Өлең, жыр, ақындар

Жүйрік мініп, жел боратып жалына

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 72
Жүйрік мініп, жел боратып жалына,
Шойын басты шоқпар іліп қарына.
Құлан қуып, құмай ертіп, құс салған,
Тарттым ба мен, тарттым ба мен қаныма?
Сауыс-сауыс сақал-мұртқа мұз қатып,
Құла түзде киімімді құрғатып.
Барып-барып батар күнмен бір батып,
Жорттым ба мен, жорттым ба мен түн қатып.
Тоз-тоз болып сары тоң мен саптама,
Ақ малтаны азық етіп аптаға.
Махамбеттей
Жырмен жапан даланы,
Жаңғыртқам жоқ, жаңғыртқам жоқ, мақтама.
Бірақ достым, ер мінезін бабамның,
Ұрпағы мен өз бойымнан табамын.
Елім деген Исатайдай ері мен,
Махамбеті жоғалмайды даламның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дос жылатып айтады

  • 0
  • 0

Дос жылатып айтады жаны ашып,
«Жүрмесін» деп орынсыз асып-тасып.
Дұшпан мақтап күлдіріп, бүлдіреді,
«Жер қапсын» деп, жер болып бетін басып.

Толық

Сөз сүлейі Сүйінбайға

  • 0
  • 0

О, құдіретті Сүйекем, құдіретіңе табындым,
Табындым да өзіңе, пенделіктен арылдым.
Сүйіктісі халықтың бола алмайды ақындар,
Халқы үшін түспесе ішіне от-жалыңның.

Толық

Сыбызғы сырлы көктемім

  • 0
  • 0

Сыбызғы сырлы көктемім,
Сылқылдап күліп жеттің бе?
Селдете құйып кеткенің,
Сағыныш жасын төктің бе?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар