Өлең, жыр, ақындар

Суық жел

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 122
Суық жел инедей боп шаншылып тұр,
Бұзылып күннің түрі қарсы ұрып тұр.
Ебелек, қаңбақ түгіл, алты қанат
Ақ үй де солқ-солқ етіп алқынып тұр.
Теңіздей толқын атып, төңкеріліп,
Көк жүзін көміп жатыр ерке бұлт.
Зарлайды жел өтінде жасыл құрақ,
Кететін болдық-ау деп ерте құрып.
Күз күзеп дала төсін жалаңаштап,
Желегін желмен жұлып ала қашпақ.
Желдеген жерді сүзе жылқыларға,
Жете алмай бір жабағы барады ақсап.
Жылқышы қиқу салып құйындатқан,
Оларды қуды үйірге жиын жатқан.
Будақтап паровоздай жолым үй тұр,
Тезекке қосып қойдың қиын жаққан.
Көбейіп қарбаласы күндегіден,
Малшы жүр қарашаның дүрмегімен.
Әйелі сырық тіреп шаңыраққа,
Үзікті тартып жатыр ілмегінен.
Күтірлеп қураған шөп табандағы,
Сарқылған сауын малдың ағарғаны.
Күз дейміз, күз дегенің суыт жеткен,
Секілді кәрлі қыстың шабарманы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әнші

  • 0
  • 0

Па, шіркін! Мынау әннің тербелісі-ай!
Тербелісі-ай, көңілге жел берісі-ай!
Алма мойын, қара көз қас сұлудың,
Қас қағымда құлпырып өзгерісі-ай!

Толық

Адам боп өтсем арман жоқ

  • 0
  • 0

Адам боп келдім өмірге, адам боп өтсем арман жоқ,
Бақыт пен байлық шайқалса, басыңды мүжір арлан боп.
Өмірден кімдер өтпеген, алтыннан сарай салдырып,
Жақсылығынан басқа артында, жарты тиын да қалған жоқ.

Толық

«Жағдайың сенің жақсы емес» деуші баршылық

  • 0
  • 0

«Жағдайың сенің жақсы емес» деуші баршылық,
Көргенде кейде күйімді менің таршылық.
Талайдың басын тәлкекке салған тағдырға,
Жатырмын сілтеп, тілімді отты қамшы ғып.

Толық

Қарап көріңіз