Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (8) Өлеңдер (375) Ұлағатты сөздер (1)

Жылан мен қозы

Жатты Жылан астауда,
Бар өмірге ол қас еді,
Жүрегі де тас еді,
Ой болмайтын өшпендіктен басқа онда.

Толық

Қазан мен құмыра

Құмыра өзінің тегі әлсіз болса да,
Қазанменен достық құрды соншама.
Есеп бар ма достықта? Қазан бұған мәз әлгі,
Ал, Құмыра өзімсінді Қазанды.

Толық

Жабайы ешкілер

Малшы қыста тауып ап ешкілерді жабайы,
Айтты алғысын Тәңірге, ашылып жан сарайы:
«Өте жақсы, – деді ол, – керегі жоқ қойманың,
Енді екі есе көбейеді қойларым.

Толық

Бұлбұлдар

Тұзақ құрып аңшы бір,
Ұстап алды Бұлбұлдарды әнші кіл.
Торда олар сағынышпен сайрады,
Тоғайларын естеріне ап қайдағы.

Толық

Сыпырғы

Сыпырғы үлкен абыройға бөленді –
Сыпырмайтын болды енді еденді:
Мырзалардың тапсырылды шекпені,
(Әсті, мастау күтушілер шептегі)

Толық

Шаруа мен қой

Шаруа Қойды сотқа берді айыптап;
Түнде маған қиянат іс қылды деп.
Табан асты талқан болып Түлкі сот,
Екі жаққа сұрақ қойды байыптап,

Толық

Сараң

Үй Перісі бай қойманы күзетті,
Жоғарыдан кенет бұйрық тыз етті
Билігінен Жындардың –
Ұшу керек алысқа ұзақ жылдар бұл,

Толық

Бай мен ақын

Зор Байменен соттасты Ақын саналы,
Зевске әрі жалынды ол жақта деп;
Бұйрық жетті тез келіңдер сотқа деп.
Келді: бірі – жан арық,

Толық

Қасқыр мен тышқан

Дүрліктіріп отарды,
Қасқыр қойды бір түкпірге апарды.
Қонаққа емес, белгілі:
Қой терісін сыпырды да қомағай,

Толық

Екі мұжық

«Уа, Фаддей, аман ба?» «Егор, саулық саған да!
Қалай сүріп жатырсың, дос, өмірді?»
«Тамыр, сірә, білмейсің-ау сорымды!
Өртеп алдым үйімді, Құдай атып табанда,

Толық

Мысықай мен қараторғай

Қараторғай тұратұғын үйде бір,
Онша емес-тін күйге бұл;
Алайда ол пәлсапаға жетік-тін,
Мысықаймен тату еді бұл өзі.

Толық

Екі ит

Бір мырзаның Барбосы
Әлді өзі
Жаны қалмай үріп жүрді таңда осы.
Көрді бірде ескі досын өзінің,

Толық

Мысық пен бұлбұл

Мысық ұстап Бұлбұлды,
Бүріп тұрып тырнақпен,
Былай деді жұмсақ үнді ырғақпен:
«Әншім менің сыңғырлы,

Толық

Балықтар биі

Сотқа арыз түсті де,
Байлар менен күштіге
Арыстанның таусылып бар төзімі,
Шықты аралап патшалығын өзінің.

Толық

Келімсек

Біреулер бар. Жақсылап бір таныссаң,
Сен ол үшін жазушы да, данышпан.
Біреулер бар тағы бір,
Қанша шырқа, бәрібір,

Толық

Қарға

Күлкі болып қалмау үшін еліңе,
Алдыменен қараған жөн тегіңе.
Атышулы мықтылармен жанаспа;
Қортық тусаң тегі де,

Толық

Ала қойлар

Патша Арыстан қойларды ала сүймеді,
Оп-оңай-ақ болар еді жоюға,
Заңсыздау ғой, бірақ сөйте қоюға –
Сол үшін бе тәжді киіп жүргені?

Толық

Кәрі арыстан

Мықты Арыстан – айбаттысы орманның
Қартайды да күші азайып, күй кетті.
Тырнақ пенен тіс мұқалып қорланды –
Жауларына қорқынышты болған мұң,

Толық

Арыстан, бөкен және түлкі

Ну жыныста қуды Арыстан Бөкенді,
Міне, міне, ұстады...
Ашылды аран тұста бұл,
Шынында да түскі тамақ жетерлік.

Толық

Шаруа мен ат

Бір Шаруа сұлы екті,
Мұны көрген жас Ат бір
Міңгірледі бұған талдау жасап бір:
«Қанша сұлы сепкен түріп білекті!

Толық