Өлең, жыр, ақындар

Жезқазғаным – Қаныштың жан­жүрегі

  • 02.11.2021
  • 0
  • 0
  • 1239
Қанышы бар қызық қой өмір деген,
Қанаттанып, күш алып көңілденем.
Атын айтсам алыстан бой тастайды
Таңғажайып белестер көрінбеген.
Ғибрат алдық заңғайыр данадан біз,
«Ұлытау, Баян – жалғас» деп санағанбыз.
Қаныш десең Жезқазған елестейді,
Сол қаладан ержетіп тарағанбыз.
«Жезкиіктей» жанымның дәру әні,
Ол – гүл, дала перзенті, ару әні.
Мойыл қара көздері мөлтілдесе,
Жүрегіме отты ұшқын дарығаны.
Кенші күнім, кең құлаш отты күнім,
Ең ғажайып Ұлытау тосты гүлін.
Жезкиіктің жезқанат желісіне
Қоскөл жақта аққу­қаз қостым үнін.
Қаныш – Кеңгір,
Қаныш – кен,
Қаныш – қала,
Естен кетпес жақында, алыста да.
Жезқазғандық жігітпін деп қуанам,
Қуат берген бойда ар­намысқа да.
Шығыс жақтан қызыл мыс таң кіреді,
Бірге келер Сарыарқа нәрлі лебі.
Кен иесі – Қанекем, жер иесі,
Жезқазғаным – Қаныштың жан­жүрегі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкшетау

  • 0
  • 0

Көкшетау – өзге таудың тәубесіндей,
Қызығы – құмартқан қыз әуресіндей.
Көлдегі Оқжетпестің суреті
Кәкімбек Салықов

Толық

Есілдегі Астана

  • 0
  • 0

Есілдегі Астана
Қоштасып қарт Алатау астанамен,
Көш тартты Сарыарқаға басты мәрем.
Кәкімбек Салықов

Толық

Текелі

  • 0
  • 0

Жарқырап жатса
бұрқырап гүлдер жолдағы,
түседі еске Текелі.
Кәкімбек Салықов

Толық

Қарап көріңіз