Өлең, жыр, ақындар

Пайғамбар

  • 09.07.2018
  • 0
  • 0
  • 6540
А. С. Пушкиннен аударма

Жан шөлінен шаршап тым,
Құла түзде қаңғырдым.
Сұрапылды ұшыраттым
Торабында жолымның.
Түсімдей, епті саусағы
Көзімді ақырын сипады,
Шошуындай қыранның,
Жайнады көз жанарым.
Құлағыма тиіп ед,
Кетті айналам у-шу боп,
Түйдім көктің діттеуін.
Ғаршыда періште ұшуын,
Теңізде мақұлық босуын,
Әзекте шілік есуін,
Ол аузыма үңілді,
Сұм, дүние сөз қуар
Жұлды ғаси тілімді,
Ашылып аузым аңырдым,
Данышпан жылан у тілін
Қанды қолмен орнатты,
Тілді қылыш көкіректі
Тітіретіп алды жүректі,
Жалындаған шаланы
Кеудеме әкеп ол тықты.
Түзде өліктей жатқанда
Уахи сөзін қатты алла:
«Тұр, пайғамбар, көр, тыңда,
Әміріме мойын сұн,
Жерді, суды арала,
Жалындаған сөзіңмен
Жандыр адам жүрегін».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Чаадаевқа

  • 0
  • 0

Үміт, сүю, паң атақ
Алдаумен аз тұрғандай:
Бітті біздің жас ойнақ
Түтін, таңғы тұмандай!

Толық

Қазақстан

  • 0
  • 4

Көгінен нұр төгілген,
Жерінен дүр, гүл өнген
Жердегі ұжмақ
Бұл қай жақ?

Толық

Сондағы сүйенгенім қай иығың

  • 0
  • 0

Өзенімен, қаласымен Безенген күз.
Кеш еді, келе жатық өзенге біз.
Қайтуға өзенді өрлеп, арал көріп,
М...сыз шығалық деп, кезенгенбіз.

Толық

Қарап көріңіз