Өлең, жыр, ақындар

Пайғамбар

  • 09.07.2018
  • 0
  • 0
  • 6568
А. С. Пушкиннен аударма

Жан шөлінен шаршап тым,
Құла түзде қаңғырдым.
Сұрапылды ұшыраттым
Торабында жолымның.
Түсімдей, епті саусағы
Көзімді ақырын сипады,
Шошуындай қыранның,
Жайнады көз жанарым.
Құлағыма тиіп ед,
Кетті айналам у-шу боп,
Түйдім көктің діттеуін.
Ғаршыда періште ұшуын,
Теңізде мақұлық босуын,
Әзекте шілік есуін,
Ол аузыма үңілді,
Сұм, дүние сөз қуар
Жұлды ғаси тілімді,
Ашылып аузым аңырдым,
Данышпан жылан у тілін
Қанды қолмен орнатты,
Тілді қылыш көкіректі
Тітіретіп алды жүректі,
Жалындаған шаланы
Кеудеме әкеп ол тықты.
Түзде өліктей жатқанда
Уахи сөзін қатты алла:
«Тұр, пайғамбар, көр, тыңда,
Әміріме мойын сұн,
Жерді, суды арала,
Жалындаған сөзіңмен
Жандыр адам жүрегін».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хат

  • 0
  • 0

Есімде, жаным, сағынам,
Жақыным, жаным, Фатима.
Сағынғанның белгісі —
Қараймын қайта хатыңа.

Толық

Мәскеу - Қазақстан

  • 0
  • 1

Бірінші
Қаңғыр қоңырау,
Жүгірген жан ентелеп.
Жұртты жұтты вагондар,

Толық

Әншіге

  • 1
  • 2

Өлеңге көңілің құмар, даусың жытар,
Созылтып ән мұржасы созсаң зытар.
Ән сүйгіш, жылы көңіл, сөзге таңсық
Жылпыңдар жылы сөзді неге ұмытар?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар