Өлең, жыр, ақындар

Пайғамбар

  • 09.07.2018
  • 0
  • 0
  • 6740
А. С. Пушкиннен аударма

Жан шөлінен шаршап тым,
Құла түзде қаңғырдым.
Сұрапылды ұшыраттым
Торабында жолымның.
Түсімдей, епті саусағы
Көзімді ақырын сипады,
Шошуындай қыранның,
Жайнады көз жанарым.
Құлағыма тиіп ед,
Кетті айналам у-шу боп,
Түйдім көктің діттеуін.
Ғаршыда періште ұшуын,
Теңізде мақұлық босуын,
Әзекте шілік есуін,
Ол аузыма үңілді,
Сұм, дүние сөз қуар
Жұлды ғаси тілімді,
Ашылып аузым аңырдым,
Данышпан жылан у тілін
Қанды қолмен орнатты,
Тілді қылыш көкіректі
Тітіретіп алды жүректі,
Жалындаған шаланы
Кеудеме әкеп ол тықты.
Түзде өліктей жатқанда
Уахи сөзін қатты алла:
«Тұр, пайғамбар, көр, тыңда,
Әміріме мойын сұн,
Жерді, суды арала,
Жалындаған сөзіңмен
Жандыр адам жүрегін».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

П-ға

  • 0
  • 1

Жаным сәуле,
Болдым әуре,
Мен тыныштық көрмедім,
Өз дертіңмен,

Толық

Беташар

  • 0
  • 1

Айт - айт, келін, айт, келін,
Аттың басын тарт, келін.
Сауысқаннан сақ келін,
Жұмыртқадан ақ келін.

Толық

Аттанған азамат

  • 0
  • 0

Бозарып атты жазғы таң,
Қозғалып өрді жанды жан,
Қызарып шықты отты күн.
Баласы жамап тұрманын,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар