Өлең, жыр, ақындар

Қайда тұрасыз дейсің

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 267
Көшесі алыппен аталатұғын,
Бақтары гүлмен жасанатұғын.
Қыраны көкке көтерілерде,
Алатау қарттан бата алатұғын.

Жүзімді желге сүйдірмейін деп,
Тәнімді күнге күйдірмейін деп.
Әйнектерімді жапырақ жапқан,
Қабаттап лыпа кидірмейін деп.

Қыздары сұлу көзі жайнаған,
Ғашық болмасқа тегі қоймаған.
Біреудің жанып бақыт жұлдызы,
Біреудің қаңғып соры қайнаған.

Қарбалас тірлік санада күмән,
Біресе жаңбыр, біресе тұман.
Жағасы-жайлау, етегі-шаһар,
Алматы дейтін қалада тұрам.

Жыр жазып тауысам сияның бәрін,
Қағазға ойдың жиямын нәрін.
Бір азаматтың алақанындамын,
Біраз кісінің қиялындамын…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөз аулаған күн

  • 0
  • 0

Қадалдым неге жалғыз нүктеге,
Сүңгі-мұз кірпік… көз жаурап?
Үйлесім таппай мынау тірліктен,
Кеңістікте ұшқан Сөзді аулап.

Толық

Ойласам жүзім нұрланар

  • 0
  • 0

Тулайды жүрек атыңды,
Естісе тайдай тұяқты.
Лап ете қалам көргенде,
От келе жатқан сияқты.

Толық

Оралман жыры

  • 0
  • 0

Оралман деп атайды бүгін мені,
Жатсынған жоқ Алатау гүлім деді.
Жатсынған жоқ Алматы, алма ағашы,
Маған тартқан қызым-ау түрің деді.

Толық

Қарап көріңіз