Күзгі жел және ағаштар
- 0
- 0
Күзгі қара жел
Үйіре ұйтқытып
Оңын да, солын да
Бұрқырап соғуда.
Шарасыздық
Ұшсам –Атты.
Жүзсем –
Ау құрды.
Жатсам –
Аттан салды.
Жүрсем –
Қақпан салды...
Содан берi
Күнiмдi санап жатырмын.
Жарамды жалап жатырмын.
Жұлқынып жатырмын, –
Құрған аудан шыға алмай
Жайындай
Бұлқынып жатырмын.
Амалым бiтiп
Құрып тұрмын.
Ақ қар, көк мұзда
Қақпаннан босай алмай
Жүзiнде қан-сөлi жоқ
Боп-боз Айға қарап
Бөрiдей ұлып тұрмын.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Акмаржан
Жаман бул нуска дурыс емес ко -
Аяна
Ата туралы өлең -
Ина
Керемет акын -
Бекжігіт
Білім
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі