Жан сырласым...
Сырды жүрген жасырып,
Шертсем, жылар тас ұғып.
Даусым жетпес алысқ-а-а-а
Елегізем... асығып.
Тәтті сөзден, қайсы менің ұтқаным
Тәтті сөзден, қайсы менің ұтқаным,
Айрық жолда қалдым, қаңғып, бітті әлім.
Әппақ нанды шайнап салып аузына,
Қол соқтық қой, тамашалап жұтқанын...
Ұнаған қыран көзің бе
Ұнаған қыран көзің бе,
Беймәлім, жұмбақ бұл маған.
Өзіңе деген сезімге,
Еріксіз енді құл болам...
Менің рухым
Айта алмастан сыртқа сырды ашып көп,
Ой қуамын, дулы ортадан қашып кеп.
Өмір сүрдім, көз жетсе де, қол жетпес
Жұмбақ, алыс биіктерге ғашық боп.
Темір қақпа
Темір қақпа,
Темір жүрек, темір гүл,
Тоты құсқа айналғандай не бұлбұл.
Бұлбұлдан ән, гүлден иіс таба алмай,
Жол үстіндегі бейтанысқа
Көздерінің тереңіне сыр бүгіп,
Мүлт кетпейтін мергендігін білдіріп.
Жайғасып ап автобустың ішінде,
Әңгіме айтып отыр қызға бір жігіт.
Елім менің енді шықты «құлдықтан»
Елім менің енді шықты «құлдықтан»,
Уақыт деген байлаусыз жел, кімді ұққан.
Жерге тамған қан мен тері әкемнің,
Сұрауы жоқ судай болды құм жұтқан.
Біреу тойған...
Біреу тойған...
көз алды сағымданып,
Біреу әрең жүреді жанын бағып.
Ойда жоқта жер ана сілкініп, бір
Бала алдында көрінеміз баладай
Бала алдында көрінеміз баладай,
(Үлкеннің бәрі бола да бермес, дана Абай).
Ашықтырмай мәңгілік жатқан асырап,
Жер деген ұлы жаны бар ортақ анадай.
Түбір табалдырық
Осы жермен өткендей бабам жүріп,
Қалай, ішке сезімді қалам бүгіп.
Сол бір үйде мен жиі баратұғын
Түбір ағаш болыпты табалдырық.
Үйдегі гүл
Маңайына, құпия сырды жайып,
Мүсәпір хал, болады кімге лайық.
Қас-қабақты бағып бір үйдегі гүл,
Жетім сәби секілді тұр мұңайып.
Сырласым боп, сиқырлы, сезім өлең
Сырласым боп, сиқырлы, сезім өлең,
Көкорайлы, көк белде көз ілер ем.
Өкінішсіз өмірді қайта бастап,
Ғашық болғым келеді, өзіңе Мен.
Уақыт үні миды ұрған жаңғырықтай
Уақыт үні миды ұрған жаңғырықтай,
Өзге түгіл, өзімді қалдым ұқпай.
Қабылдайтын болыппын салқын, бәрін
Келіп кету, өмірге заңдылықтай...
Тағдырына таудан көмек сұрамай
Тағдырына таудан көмек сұрамай,
Бұлт қойнына енгендей бір жылап ай.
«Маза бер» – деп түрегеліп кетердей,
«Мыңмен жалғыз алысып» – өткен ұлы Абай.
Аспан құмар жаным құс, түрме тәнім
Аспан құмар жаным құс, түрме тәнім,
Тәнге көнбей, биікке тіл қатамын.
Сеземін мен, еңкейіп көкжиеке,
Шыққан күннің алаулап бір батарын.
Дүниенің құпия болмыстары
Дүниенің құпия болмыстары,
Бір-біріне жасайды айналыстар.
Айналғандай мен үшін жырға бақыт,
Тоқта десе тоқтайды кімге уақыт.
Жаулап алып, бар ақыл, бар сананы
Жаулап алып, бар ақыл, бар сананы,
Ағыстарға арманым қарсы ағады.
Толқып аққан уақыттың мінбесінен,
«Әділет» деп аярлық жар салады.
Иесіз кеме
Тұман, тұман, айналам, жаға қайда,
Көрінбейді көкжиек, шағала ай да.
Бағытынан айрылған бір кеменің,
Бүйірін түртіп, толқындар табалай ма?
Пікірлер
-
Үміт Қылышбайқызы
Есіңе мені алғайсың өлеңі ән текстерінде көп өзгер... -
Ашенова Сезім
Рахмет сіздерге -
Ашенова Сезім
Маған қатты қызық болды -
Ашенова Сезім
Күшті өлең екен -
Іңкәр
Өте өте керемет
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі