Өлең, жыр, ақындар

Сүйінқара

  • 07.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1075
Сүйінқара! Сүйінқара!
Маған ыстық осы есім,
Ағылтқандай ерлік жырдың,
Емін еркін термесін.
Тебіреніп іздеріне көз тігем,
Ғасырлардың аттап өтіп белесін.
Көз алдыма елестейді аруақ,
Азаттықтың алға тартқан кемесін!
Жан-жағынан жау қамалап елімді,
Жалынға орап от басқанда жерімді.
Жолбарыстай ол алысқан дұшпанмен,
Таптатпасқа кие толы төрімді.
Тажалдардың тырнағына түсірмей,
Көрсете алып Көк Бөрілік тегімді!
Зеңбіректердің оғын қағып қанжармен,
Ол бетпе-бет келіп талай ажалмен.
Тауларға ұқсап тұра білген қасқайып,
Озбырларға таланбасқа туған ел.
Нағыз батыр шайқасып өлер жорықта,
Сөз қалдырған осылай-деп, қайран ер!
Тарқамасқа төрімізден ырыс-бақ,
Ол көрмеген аттан түсіп тыныстап.
Көз жұмғанша қорған болған халқына,
Бар тойына шашу шашып уыстап.
Бұл күндері Саятөстен тік тұрып,
Үн қатқандай ұран салып дауыстап!
Ашу қысып ешкімге де сөз бермей,
Бір сұмдықты алдын ала сезгендей.
Өзендегі аналардың көз жасы,
Тыныштығын зар еңіреп езгендей.
Ой салады ұрпағына жау жүрек,
Аттан,аттан! Намыс қайда дегендей!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ахмет Байтұрсынов

  • 0
  • 0

Ана тілім өлмеуі үшін қансырап,
От жаныңды мазалаумен сан сұрақ.
Қамын ойлап түнек басқан халқымның,
Көзін ашып, бола білдің шамшырақ.

Толық

Құлжабай би ата үні

  • 0
  • 0

Сейілмеді қара бұлт көгімізден,
Қаптаған жау тартқылап жеңімізден.
Түгел қоршап айнала от салғаны,
Айыруға киелі жерімізден.

Толық

Бір тал жусан

  • 0
  • 0

Әрбір сөзі жыр болып,
Әлдилеген халықты.
Академик Қабдолов,
Сырқаттанып қалыпты.

Толық

Қарап көріңіз