Өлең, жыр, ақындар

Мысық–тышқан

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1534
Қол ұстасып тұрыстық,
Дөңгеленiп айналып.
Екiлене қуысып,
«Мысық – тышқан» ойнадық.
«Тышқан» болып Құралай,
«Мысық» болып мен шықтым.
Қуа-қуа қуалай,
Əбден өзiм тершiппiн.
Мұндай тышқын көрмедiм,
Қашты дейсiң ұшып кеп.
Шаңына да ермедiм,
Жарытпадым мысық боп.
– Тышқан құсап тырбыңдап, –
Десем де, – жəй қашсаңшы!
Құралайым жылтыңдап,
Дейдi: «аяқты бассаңшы!»
Шаршап, бiттi төзiмiм,
Ендi қайтiп ұстармын.
Не болса да өзi бiр
Жүйрiгi екен тышқанның!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүл

  • 0
  • 0

Аспанда күнiм
Нұрланып тұрса.
Далада гүлiм
Ырғалып тұрса.

Толық

Қиял

  • 0
  • 0

Мақұлықтың бұл де,
Зерделiсi пiл де.
Бiрi өлген жерге
Қайта оралмас мүлде.

Толық

Кімнен кім қорықты

  • 0
  • 0

Көршi үйде, бала мысықты
Үш жасар Нұрлан көрдi де,
Зəресi əбден ұшыпты,
Жүгiрiп маған келдi де;

Толық

Қарап көріңіз