Өлең, жыр, ақындар

Поезда

  • 24.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1292
Келеді ағып... жылдамдық еді қандай,
көкжиекке біз қазір соғылардай.
Терезеден айнала қарай-қарай,
талай қырды қалыппыз абайламай.
Арал-теңіз дей ме анау ағарғанды,
көкжиекке сүйелген шар айнадай.
Құбылады маң дала не түрге еніп,
қарсақ қашты құлақты, кекілді елік.
Ақ құлақшаға оралған сым шарпысып,
бағандар мен бағандар тұр тартысып.
Қылт-қылт желіп олар да шығады алдан
шұбарытып барады мына жалған.
Тез жүреді бұл поез, тез жүреді,
жүрек неткен тездікті сезгір еді.
Кейде дала кендігі қызықтырса,
жолдың ұзақ-ты-ғы тым бездіреді.
Жылдамдықпен түйгенбіз жанды бірге —
доңғалақтар дүбірле, ал, дүбірле!
Тым асығыс келеміз, тым асығыс,
өйткені біз барамыз алғы күнге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүйремеші биіңе, жырды ғайып

  • 0
  • 0

Сүйремеші биіңе, жырды ғайып
танымасаң, тақпашы құрбыңа айып.
Қоңыр ағаш түбінде қоңырайып
алайыншы деп едім бір мұңайып.

Толық

Шахта туралы есте қалғандардан

  • 0
  • 0

Еске алып ем:
Қарағанды бір қараған секілді
күйе басқан кірпіктерін сәл ашып.
Содан кейін… менің қоңыр бетімді

Толық

Машқар-ата

  • 0
  • 0

"Бет күймесін таңда машқар күнінде –
дейтін қария, — бір тергеу бар түбінде
Белгісіз бір үрей туып үнінде,
бұны айтқанда кететұғын дірілдеп.

Толық

Қарап көріңіз