Өлең, жыр, ақындар

Горький

  • 22.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2172
Жасыңнан талант қайнап, бойды кернеп,
Тұтанып от жалындай шықтың өрлеп,
Жаныңда тілдің тілі, өмір гүлі,
Бостандық бақытына тудың шөлдеп.
Көпіріп, күңіреніп, теңіз тулап,
Естіліп бақыт күткен үндер шулап,
Сол кезде сен де мініп қайратыңа,
Шарықтап көк теңізді ұштың қулап.
Теңіздей сонда халқың толқып жатқан,
Жол іздеп құтылуға қиянаттан.
Бөгемек елдің бағын болды жаулар,
Жыландай жылжып шыңңан қара бұлттан.
Сонда сен шімірікпей Горький данам,
Қолыңа құрыш сөзді алдың қалам,
Ажалды ңақ айырып дауылпазың,
Онымен «Сұңқар жыры», алтын «Анаң».
Мақсатқа бақытты елмен сүйтіп жеттің,
Тарихтың сан асуын басып өттің,
Сен өлдің, бірақ ісің өлмек емес,
Өшпестей алтын сөздер тастап кеттің.
Гениі сен көркем сөз - сүйген халық,
Жырлайды миллион жылдар сені тарих,
Сен жанысың, тілісің ақындардың,
Сенің сөзің жолың мен күндей жарық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақанша

  • 0
  • 0

Ортекедей орғытып мінген атын,
Көрсе көзің тоймайды салтанатын.
Тамаша,
Шаттанбайсың қалайша.

Толық

Сегіз жаста ұлы октябрь

  • 0
  • 0

Жаудың қанын судай шашқан күн.
Қара пейіл арам жұрттар жеңіліп,
Езілгендер қуанып үн қосқан күн.
Тұтқындағы өзгерістің ұлдары,

Толық

Исаның Құдайберген ақынмен айтысы

  • 0
  • 0

Сұрасаң өз атымды Құдайберген,
Халқыма айтқан сөзім ұнай берген.
Жынданып өлең буып жатқанымда,
Ұстазым Ғимадетдин дұға-ай берген.

Толық

Қарап көріңіз