Өлең, жыр, ақындар

Горький

  • 22.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2185
Жасыңнан талант қайнап, бойды кернеп,
Тұтанып от жалындай шықтың өрлеп,
Жаныңда тілдің тілі, өмір гүлі,
Бостандық бақытына тудың шөлдеп.
Көпіріп, күңіреніп, теңіз тулап,
Естіліп бақыт күткен үндер шулап,
Сол кезде сен де мініп қайратыңа,
Шарықтап көк теңізді ұштың қулап.
Теңіздей сонда халқың толқып жатқан,
Жол іздеп құтылуға қиянаттан.
Бөгемек елдің бағын болды жаулар,
Жыландай жылжып шыңңан қара бұлттан.
Сонда сен шімірікпей Горький данам,
Қолыңа құрыш сөзді алдың қалам,
Ажалды ңақ айырып дауылпазың,
Онымен «Сұңқар жыры», алтын «Анаң».
Мақсатқа бақытты елмен сүйтіп жеттің,
Тарихтың сан асуын басып өттің,
Сен өлдің, бірақ ісің өлмек емес,
Өшпестей алтын сөздер тастап кеттің.
Гениі сен көркем сөз - сүйген халық,
Жырлайды миллион жылдар сені тарих,
Сен жанысың, тілісің ақындардың,
Сенің сөзің жолың мен күндей жарық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Киров каналы

  • 0
  • 0

Құлазып құм жамылған, кәрі Бетпақ,
Тауы мұрт, селеу сақал барлығы аппақ,
Жайлау ең тасбақа мен құртқа ғана,
Сарғайған сарыдала ең қойған қақтап.

Толық

Қызыл флот

  • 0
  • 0

Теңбіл аспан төгіліп дарияға,
Сәуле шашып көк жібек қонды ұяға.
Көк теңіздің көсілген қиыры жоқ,
Жатыр шалқып көз жетпес бір қияда.

Толық

Ақ дариға

  • 0
  • 0

Оқысаң өнер-білім қайнап тұрған,
Айнала алтын сәуле жайнап тұрған,
Жасырын жаратылыс сырын шешіп,
Жол ашық, төрт құбылаң сайрап тұрған.

Толық

Қарап көріңіз