Ара – шалғай

Ара – шалғай:
сiзде – күндiз, менде түн.
Бiздiң жақта түн қымтаған жер бетiн.
Сiздiң жақта қызып жыбыр тiршiлiк,
Әлдекiмдi алдап жатыр әлдекiм.
Ара – шалғай...
ойлап жүрмiн сiздi мен,
Сағыныш боп сыбырлайды күз күрең.
Арадағы алып мұхит өрiне,
Қалтылдаған қайығымды жүздiрем.
Ара – шалғай...
бiздiң қала ұйқыда,
Ән де тынған, қалған және күй тына.
Терезеден ай қарайды мазақтап,
Қиял кешкен бiр бейбақтың сиқына.
Ара – шалғай...
сiзде де күз, бiзде күз,
Екi жақта екi әлемге енгемiз.
Ұйқыдағы қала жақта бiр жүрек,
Сiз деп соғып жатыр десе сенбеңiз...
Ара – шалғай...
көрiспеспiз күн-айлап,
Сiз келгенше өзгерер-ау бұл аймақ.
Мен оянсам, сiз ұйықтайтын шақ туар,
Көз iлiңiз менi де сiз бiр ойлап...

---