Өлең, жыр, ақындар

Ақжайықтың бетінде ай екеуміз…

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 353
Қайық шөлдеп қарбытып толқын жұтты,
Ақжайықтың бетінде ай екеуміз.
Оттан қашып хош көрген салқындықты,
Бірімізге біріміз сай екенбіз.

Қалқып жүрген көз салып суретіне,
Айдың созған сүт қолын қайтармаймын.
Қайық жазған жазуды су бетіне,
Оқып шықтым ішімнен.
Айта алмаймын!

Тамшылардың көзінде сұрақ қалған,
Ағыспенен жарысқан , қиял қандай.
Жағалауда самсыған шырақтардан,
Жапырақтарың жанары ұялғагдай…

Исін сездім балдырдың өзін көрмей,
“Хош келдің!”деп тұрғандай су астынан.
Қандай ғажап мынау шақ Жайық мені,
Теңізбенен айменен ұластырған.

Толқын келіп шаймаса құм да жүдеу,
Қалатындай үзіліп арман əні.
Қайта-қайта сүңгиді суға біреу:
“Ақжайыққа көп болды бармағалы!”

Ағып кетсем Каспиге апарады,
Толқын сенің ырқыңа қалай көнсем?!
Қайтайықшы ай үйге,
Бұдан әрі,
Бас айналар төменге қарай берсең!!

Ақжайықтың бетінде ай екеуміз…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мәңгілік жыр жазайық

  • 0
  • 0

Бірге жүрген күндердің,
Сағаттары жүйрік пе!
Әміріне жүректің,
Айта алмайсың билік те.

Толық

Мұқит асқан ағаға

  • 0
  • 0

Күн сап қарап шылауыштың астынан,
Әжелерім бір құдайға тапсырған.
Жылай-жылай бұл пәнимен қоштасқан,
Емдей алмай сағынышын асқынған.

Толық

Үнсіздік

  • 0
  • 0

Үн-түнсіз келіп қасыма,
Қолымды қыстың ақырын.
Қолымды алып қашуға,
Жетпеді мүлде батылым.

Толық

Қарап көріңіз