Өлең, жыр, ақындар

Құбажон далам, мен келген сайын

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 807
Құбажон далам, мен келген сайын
құбылаға қарай көсіліп, жатасың үнсіз,
тынығып жатқан қариядай қазір көз іліп.
Тірегім далам, білемін далам, сен атамзаманғы кәрісің,
дегенмен далам, толғауы тоқсан ғұмырда –
алақаныңда бар ісім,
зыр қағып жүрген титімдей ғана түлегің
мал үшін емес, жан үшін емес, күйеді, күйсе – ар үшін!
Біз ерте кеттік, өзіңнен далам,
күнелте кеткен жоқпыз тек,
білмекке – көңіл талпынып, кеттік,
асқарлар аңсап, қияға, қондық па самғап?
Биіктен аңсап қараймыз, аман ба екен деп,
текті іздер қалған, жеткізген бізді арман жолына ұяға!
Қырқаға таман, қыратқа таяу шатырлы үй біздің ұя-тын,
пейілді жан еді, ата-анам менің, сол үйге құтты,
жап-жарық, аңсап бір келген сәттерде төркін-жұртыма
жинала қалса, жұрағат түгел сиятын.
Сол ұя бізге өкпелі қазір, білемін.
Қауқарсыз екем алдында, жоғалтқан жанның ұятын,
сол ұя бізді өсірген жарық ұя-тын...
Құбажон далам, мен келген сайын құбылаға қарап көсіліп, жатасың үнсіз, тыныстап жатқан
атамдай қазір көз іліп.
Ақ арман аңсап, тағалы тұлпар кетіп ем ерттеп аттанып,
бөтендік көрмей, еліме ыстық атымды білген жат танып.
Жалғыз-ақ арман – қара шаңырақ әкеден қалған,
кетіпті-ау, әттең, жаттанып, кір шалған көңіл таттанып!
Кетіпті-ау, әттең... қара шаңырақ, жаттанып!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақтан арыз

  • 0
  • 0

Топырағыңнан күреп алып әлдекім,
делдал болып айырбастап «өтелге»,
арсыздықпен тасып жатса шет елге...
өз жерімде өндірілген қорғасын

Толық

Ақ пен қара

  • 0
  • 0

Ақ парақтан оқыдым қара жазу анық шын.
Ақ-қарасын өмірдің бір кісідей таныппын.
Ал, дегенмен, тірлікте – ұнатсам да бар түсті
Ақ пен қара бояудың күмілжіген қоспасы -

Толық

Құзғындар құлатқанда

  • 0
  • 0

Құзғындар құлатқанда
қиядан құзға итеріп,
Қарқылдап, қауқылдасып
«жатсын деп алтын басың,

Толық

Қарап көріңіз