Өлең, жыр, ақындар

Жер – Анамын! сөз алам да бүгін мен

  • 01.04.2022
  • 0
  • 0
  • 756
Жер – Анамын! сөз алам да бүгін мен.
Ақ сүтіңдей ананың, құдіретті тіліңмен,
Қара қылды қақ жарып,
Жарыламын ағынан:
Ұлыларды пір тұтып,
Ұлылардың ұлысы –
Мен Адамға табынам!
Өйткені Адам – ұлы тау, таулардан жерде
кім биік?!
Ойлары шалқар мұхиттай, мұхиттай ойы
тұңғиық.
Жоғарырақ бәрінен
Ұлылығы ендігі:
Бүкіл әлем халқы үшін,
Даламдай дарқан кеңдігі!
Тау – еңселі данышпан, Дала – дарқан
ғұлама,
Мұхит десең тұңғиық ойлар көзде тұна ма?
Қастерлеймін мен сені,
Мәңгі – бақи өлең қып:
Ұлылықтың өлшемі –
Биіктік!
Кеңдік!
Тереңдік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

А, Құдай, бергеніңе шүкір деймін

  • 0
  • 0

А, Құдай, бергеніңе шүкір деймін,
Ақынның жүрегінде бүкіл мейірім.
Жолаушы өзі қонып, түстенеді,
Келер бір қонағыма күтінбеймін.

Толық

Алғаш тау көргенде

  • 0
  • 0

О, Алатау! Өзіңді жаңа көрдім,
Туған жерден алдымен дала көрдім.
Кеудеме толқын атқан нар өркешті,
Құмды өлке суретін сала келдім.

Толық

Әкем Нағашыбай Сарыұлына

  • 0
  • 0

Әкем Нағашыбай Сарыұлына
Ей, дүние, мен осы қайда асықтым
Өмірімнің өлеңді айнасы ұқтым.
Табам деп інжу-лағыл талай ақын,

Толық

Қарап көріңіз