Өлең, жыр, ақындар

Жер – Анамын! сөз алам да бүгін мен

  • 01.04.2022
  • 0
  • 0
  • 922
Жер – Анамын! сөз алам да бүгін мен.
Ақ сүтіңдей ананың, құдіретті тіліңмен,
Қара қылды қақ жарып,
Жарыламын ағынан:
Ұлыларды пір тұтып,
Ұлылардың ұлысы –
Мен Адамға табынам!
Өйткені Адам – ұлы тау, таулардан жерде
кім биік?!
Ойлары шалқар мұхиттай, мұхиттай ойы
тұңғиық.
Жоғарырақ бәрінен
Ұлылығы ендігі:
Бүкіл әлем халқы үшін,
Даламдай дарқан кеңдігі!
Тау – еңселі данышпан, Дала – дарқан
ғұлама,
Мұхит десең тұңғиық ойлар көзде тұна ма?
Қастерлеймін мен сені,
Мәңгі – бақи өлең қып:
Ұлылықтың өлшемі –
Биіктік!
Кеңдік!
Тереңдік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңғы сөзі ағаның

  • 0
  • 0

Екі көзім – екі бұлт,
Төгіп жатыр нөсерлерін қайғымен;
Ауру деген жер-жүректің төсіне
Тіліп түскен білем.

Толық

Ағыс

  • 0
  • 0

Арманмен аралаймын, ел кеземін,
Ел деймін, Елім деймін, Елде өзегім.
Өмірден талай тарлан дүлдүл өткен,
Дүние, Өлең-жырдыңн бер кезегін!

Толық

Асықпа

  • 0
  • 0

Түніменен бір сені ойлап
шықтым мен,
Сені ғана сүйеді екем
ұқтым мен.

Толық

Қарап көріңіз