Ескерту

Хат білген қазақ құлақ түрмес пе екен,
Бұл сөзді құлағына ілмес пе екен?
Айтайын отарбадан бір әңгіме,
Мәнісін сендер құрлы білмес пе екен?
* * *
Отарба бұралақтап келе жатты...
Кейде жай жортақтайды кейде қатты.
Бір кезде бір бекетке келіп тоқтап,
Сол жерде отарбаға билет сатты.
Кеш еді... Электр шам жаңған кезі.
Мінуге отарбаға ел барған кезі.
Таласып, халық сендей соқтығысып,
Билетті қолы жеткен алған кезі.
Бір жігіт қара сақал, шолақ аяқ,
Екі жақ қолтығында балдақ-таяқ.
Билетті ақша жинап ала алмады,
Біреуге не береді біреу аяп...
Руссия екі жар боп ұрысқанда,
Екі тап бірін-бірі қырысқанда,
Бұл жігіт сонда қызыл әскерде еді,
Ақтармен майдандасып ұрысқанда.
Сол шақта талай «ділмар» ыққан еді.
Талай «ер» жанын қорғап бұққан еді.
Сол сынды майданда бұл қанын төгіп,
Айрылып бір аяқтан шыққан еді...
Отарба жүйткиді, желеді,
Ақ төбет жүгіріп ереді.
Төбетпен поезды топшылап,
Бір қиял ойыма келеді.
Мысал ғой бұл сөздің жүйесі,
Айтайын шешуін тиесі.
Ақ төбет — кешегі ескілік,
Жалғанның билеуші иесі.
Өзгеріс - екпінді отарба, -
Төбетке жылы сөз қатар ма?
Аш төбет ышқынып жүгіред,
Онымен келер ме қатарға!

1926 жыл.
(Тұрмыс толқынында)

---