Өлең, жыр, ақындар

Кең өлке

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 4726
О, сүйікті көз жеткісіз кең өлкем,
Сенсің күнім, сенсің айым, сен еркем.
Артымда сен аман қалсаң болғаны,
Бұл өмірден кеткенімде мен ертең.
Шайы орамал шайқалады нуларың,
Бал шараптай бұйра толқын суларың.
Боз топыраққа боз торғайдай шыр етіп,
Түскенімде тербеді от жырларың.
Бойды жазып талай жылдар құрысқан,
Жаңа шыққан қас батырдай ұрыстан.
Тауларыңды қалқан етіп кеудеңе,
Тұрсың қарап таң нұрындай шығыстан.
Сандық таулы, самал желді құба бел
Мәңгілікке мызғымастан тұра бер.
Ерлікпенен елдігіңді көтерер
Ұлдарың бар, қыздарың бар мұрагер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күйші мен тау

  • 0
  • 0

(Әбікен Хасеновке)
Кешкілік алып еркін дала тыныс,
Уыздай ұйыды бар жаратылыс.
Ақпады атырапта жұлдыз — киік,

Толық

Сахнаның серкесі

  • 0
  • 0

Жетпіс деген жеті белес қыр аттап,
Көңілдерде жақсы өлеңдей тұрақтап,
Ортамызда отыр бүгін Серағаң
Алатаудың секілді бір шыңы аппақ.

Толық

Бозшакөл басында

  • 0
  • 0

Осы екен ғой ата-бабам өлген жер,
Жоқ оларды қазір көзбен көргендер.
Ескен желдер қанатына мініп ап,
Көшкен құмдар,

Толық

Қарап көріңіз