Өлең, жыр, ақындар

Кең өлке

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 4782
О, сүйікті көз жеткісіз кең өлкем,
Сенсің күнім, сенсің айым, сен еркем.
Артымда сен аман қалсаң болғаны,
Бұл өмірден кеткенімде мен ертең.
Шайы орамал шайқалады нуларың,
Бал шараптай бұйра толқын суларың.
Боз топыраққа боз торғайдай шыр етіп,
Түскенімде тербеді от жырларың.
Бойды жазып талай жылдар құрысқан,
Жаңа шыққан қас батырдай ұрыстан.
Тауларыңды қалқан етіп кеудеңе,
Тұрсың қарап таң нұрындай шығыстан.
Сандық таулы, самал желді құба бел
Мәңгілікке мызғымастан тұра бер.
Ерлікпенен елдігіңді көтерер
Ұлдарың бар, қыздарың бар мұрагер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазықұрт

  • 0
  • 0

Мұз жарылып, сең қаптап,
Жеткенде осы жапанға.
Қалып па едің сен сақтап,
Нұқ кемесін топанда?

Толық

Магнит қаласы

  • 0
  • 0

Серпілді төңіректі түн қымтаған,
Жылтылдап көрінді оттар әр қырқадан.
Қызығып сол оттардан көз алмадым,
Қасымда тұрды үнсіз бір қарт адам.

Толық

Құштарлық

  • 0
  • 0

Жұлдыз біткен жүр Айдың күзетінде,
Кірпік қақпай, көз жұмбай қарауылдап.
Жүзеді олар аспанның мұз бетінде,
Ақ шаңғылы жеткенше таң адымдап.

Толық

Қарап көріңіз