Өлең, жыр, ақындар

Чусовой бұлағы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1651
Жатыр жерді жамбастай
Күздің күңгірт тұманы,
Тілген соны алмастай
Чусовойдың бұлағы.
Жерде, аспанда қалғыған
Басылған жел құмары,
Шығады тек алдыңнан
Чусовойдың бұлағы.
Бітеймін деп біржола
Боран да оны сынады,
Келе жатыр сонда да
Чусовойдың бұлағы.
Ақ көбігі шырағы,
Жанары оның қырағы.
Күзеттегі сақшыдай
Чусовойдың бұлағы.
* * *
Дала бір толы қарамық,
Дала бір толы қымыздық.
Даладан әр кез табар жұрт
Тарықса талай ырыздық.
Суырып құмның көсігін,
Сүйріктер тартып түбектен.
Даладан теріп несібін
Балалық шағым күнелткен.
Саңлаудан жұлдыз санаған,
Бұл күнде сарай — қостарым.
Теңіздей ойлы дана адам —
Бір кезгі бала достарым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Берді ағаның сөзі

  • 0
  • 0

Отырдық таста тілсіз ұғынысып,
Жүректен жатты өлең бұл-бұл ұшып.
Көктемгі Копетдагтың көлеңкесі,
Көңілге ақ шуақ боп тұрды түсіп.

Толық

Түнгі баку

  • 0
  • 0

Алыстағы асқардың
Басына түн бекінді.
Алқара көк аспанның
Баку көзі секілді.

Толық

Асторияда

  • 0
  • 0

(Есенин туралы)
Шашасынан шық шалған,
Омырауы ақ көбік,
Түскен таңғы бұлттардан,

Толық

Қарап көріңіз