Өлең, жыр, ақындар

Сағымдай сағыныш

Көңілімді тұмшалады түн тыныш,
Сөздеріңнің жоғалғандай шындығы.
Бөтен көзге сен жымиып тұрғанда,
Жанарымнан кетіп жатты бір жарық.

Мен сүйемін, бірақ сенде өзгеріс,
Көңілімде қалдың үнсіз, тым тырыс.
Сол баяғы сезімдерден не қалды?
Бәлкім, бәрі сағым ғана, елес іс…

Жанарыңда бұрынғыдай жалын жоқ,
Жүрегіме сыймай кеткен сағым боп.
Қызғанамын, бірақ саған айтуға
Қорқамын мен — бәрі бітсе, барың жоқ…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Не үшін

  • 0
  • 0

Көңілімде бір мұң барын жасырдым,
Сезімдерден шаршағасын басылдым.
Жанымдағы адамдардан суынған,
Ей, жүрегім… шаршадың ау шаршадым.

Толық

Не үшін

  • 0
  • 0

Көңілімде бір мұң барын жасырдым,
Сезімдерден шаршағасын басылдым.
Жанымдағы адамдардан суынған,
Ей, жүрегім… шаршадың ау шаршадым.

Толық

Саған дос – өзіме жау болу.

  • 0
  • 1

Сен мені дос көрдің, мен болсам – үміт,
Көзімде от жанып, ішімде жыр үні шық.
Сен үшін күлкі – жай ғана сәт еді,
Мен үшін сол күлкі – мәңгілік тыныштық.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар