Өлең, жыр, ақындар

Сағымдай сағыныш

Көңілімді тұмшалады түн тыныш,
Сөздеріңнің жоғалғандай шындығы.
Бөтен көзге сен жымиып тұрғанда,
Жанарымнан кетіп жатты бір жарық.

Мен сүйемін, бірақ сенде өзгеріс,
Көңілімде қалдың үнсіз, тым тырыс.
Сол баяғы сезімдерден не қалды?
Бәлкім, бәрі сағым ғана, елес іс…

Жанарыңда бұрынғыдай жалын жоқ,
Жүрегіме сыймай кеткен сағым боп.
Қызғанамын, бірақ саған айтуға
Қорқамын мен — бәрі бітсе, барың жоқ…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағымдай бұлдырадың

  • 1
  • 0

Сағымдай бұлдырадың көктемгі таң,
Жарқ етіп, сөндің лезде - тұнжыр бір ән.
Көңілге кіргеніңмен көзге жатсың,
Сезімнің шырағын сен өзің жақтың.

Толық

Соңғы өлең

  • 0
  • 0

Сен мені іздемедің, іздемегің.
Табалдыңба? басқа жанды іздеп едің.
Ойласам жазған екем мұңды шумақ,
Өзіңе арналған бұл соңғы өлеңім.

Толық

Қызғанамын

  • 0
  • 0

Басқаның бағы болсаң да, қызғанамын,
Сөндіре алмай кеудемнің сыздағанын.
Күндей болып жылытып жүруші едің,
Айтшы қазір неліктен мұз жанарың?

Толық

Қарап көріңіз