Өлең, жыр, ақындар

Саралжын-сазы

Саралжыным – сағымды сұлу далам,
Көңілімде көктемдей тұнып қалған.
Жасыл белде жаңғырып желдей ескен,
Туған жерім, құшақ жай, жарық алаң.

Кең даламда күрең бел толқындайды,
Самал ескен сағыныш салқындайды.
Сай-салада сыр шерткен өзен-көлім,
Жүрегіме ән болып шалқиды әлі.

Жаздың лебі көгімде күліп ағып,
Күздің бояу бүрлеген нұрлы шағы.
Ақ қарымен қыстағы аппақ орман,
Көктемінде гүл жарып тұр құба қыр.

Топырағың қиасетті самырсының,
Қасиетпен бүрлеген әрбір сырың.
Тарихыңда талай сыр терең жатыр,
Ел қорғаған ерлердің айбыны бұл.

Күмбірлеген домбыра сазың бөлек,
Күңіренген тарихың – назың бөлек.
Саралжын – сен аман бол, мәңгі жасап,
Мен сен үшін соғады жаным деп ек!



Пікірлер (1)

Алма

Супер

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз