Өлең, жыр, ақындар

Дән

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2909
Күн көретін нәр алып,
Тамырының талшығы:
Ақ жауынды ала бұлт,
Күннің нұры,
Қар суы.
Бидай жатыр жел шайқап,
Сүтке бөгіп тырсиып.
Аспан мен жер кең байтақ
Бір қауызға тұр сыйып.
* * *
Көк те,
Жер де
Ұйқыда.
Көл де,
Жел де
Ұйқыда.
Бәрі жатыр дамылдап,
Бәрі ұйқыда табиғат.
Жүргендей бір жоқ сұрап,
Ұйықтамайды тек бұлақ.
Тастан тасқа атқылап,
Жүгіреді шапқылап.
Ұйықтамайды түнде де,
Ұйықтамайды күндіз де.
Күтуші боп гүлдерге,
Қызмет етіп жүр күнде.
* * *
Аспандағы қара бұлттан,
Жер де, өзен де қарауытқан.
Аш арыстан күн күркіреп,
Атылуға алабұртқан.
Бірде жаңбыр, бірде бұршақ
Табиғатта бар ма тыным?
Соның бәрін көрдім бір сәт
Аспанынан Алматының.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Небит-даг мұнарасы

  • 0
  • 0

Өз-өзінен сызданып,
Бедірейіп құм, батпақ.
Мұнайды елден қызғанып,
Қойған бүркеп құндақтап.

Толық

Сөйлеп еді жүрегім

  • 0
  • 0

Бұлбұл қанат
Көк тоғайда,
Тұрдық қарап
Көктегі айға.

Толық

Туған жермен сырласу

  • 0
  • 0

Уа, Торғай, тыңда мені, қымбатты анам,
Бала боп барсам аунап-қунап қалам.
Желіңе, толқыныңа, жаңбырыңа
Жасқанбай жанымдағы сырды ақтарам.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер