Өлең, жыр, ақындар

Дән

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2811
Күн көретін нәр алып,
Тамырының талшығы:
Ақ жауынды ала бұлт,
Күннің нұры,
Қар суы.
Бидай жатыр жел шайқап,
Сүтке бөгіп тырсиып.
Аспан мен жер кең байтақ
Бір қауызға тұр сыйып.
* * *
Көк те,
Жер де
Ұйқыда.
Көл де,
Жел де
Ұйқыда.
Бәрі жатыр дамылдап,
Бәрі ұйқыда табиғат.
Жүргендей бір жоқ сұрап,
Ұйықтамайды тек бұлақ.
Тастан тасқа атқылап,
Жүгіреді шапқылап.
Ұйықтамайды түнде де,
Ұйықтамайды күндіз де.
Күтуші боп гүлдерге,
Қызмет етіп жүр күнде.
* * *
Аспандағы қара бұлттан,
Жер де, өзен де қарауытқан.
Аш арыстан күн күркіреп,
Атылуға алабұртқан.
Бірде жаңбыр, бірде бұршақ
Табиғатта бар ма тыным?
Соның бәрін көрдім бір сәт
Аспанынан Алматының.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неге кінә қоясың?

  • 0
  • 0

— Қалай болып кеткен?— деп,
Сын қоясыз қазір сіз.
Жас ем онда көкпеңбек,
Сақал-мұртсыз, әжімсіз.

Толық

Талдықорған

  • 0
  • 0

Құшаққа байтақ даланы ап,
Өзенді, тауды, орманды.
Екі күн бойы аралап,
Келеміз Талдықорғанды.

Толық

Амудария

  • 0
  • 0

Жүзі суық Амудың
Суының да сұр түсі.
Айдынында дауылдың
Сақылдаған күлкісі.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер