Өлең, жыр, ақындар

Дән

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2701
Күн көретін нәр алып,
Тамырының талшығы:
Ақ жауынды ала бұлт,
Күннің нұры,
Қар суы.
Бидай жатыр жел шайқап,
Сүтке бөгіп тырсиып.
Аспан мен жер кең байтақ
Бір қауызға тұр сыйып.
* * *
Көк те,
Жер де
Ұйқыда.
Көл де,
Жел де
Ұйқыда.
Бәрі жатыр дамылдап,
Бәрі ұйқыда табиғат.
Жүргендей бір жоқ сұрап,
Ұйықтамайды тек бұлақ.
Тастан тасқа атқылап,
Жүгіреді шапқылап.
Ұйықтамайды түнде де,
Ұйықтамайды күндіз де.
Күтуші боп гүлдерге,
Қызмет етіп жүр күнде.
* * *
Аспандағы қара бұлттан,
Жер де, өзен де қарауытқан.
Аш арыстан күн күркіреп,
Атылуға алабұртқан.
Бірде жаңбыр, бірде бұршақ
Табиғатта бар ма тыным?
Соның бәрін көрдім бір сәт
Аспанынан Алматының.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлын

  • 0
  • 0

Шаршаған жол батып
Волховтың батпағында,
Жатыр бие толғатып
Зеңбіректің арт жағында.

Толық

Есек

  • 0
  • 0

Қалдырам деп дәмеленіп мықты атты,
Ертеде есек ұзақ жолға жүк тартты...
Одан кейін машиналар қаптады,—
Бірақ есек пенсияға шықпапты,—

Толық

Аттанарда

  • 0
  • 0

Бұлттар ойнап тауында,
Құйды Кавказ ақ селі.
Аттандырды ауылға
Қарачайдың жақсы елі.

Толық

Қарап көріңіз