Өлең, жыр, ақындар

Күн көзі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2354
Тұманды аспан қар тастап,
Тұр еді кеше суытып.
Лақтырып қысты жамбасқа ап,
Күн шықты жерді жылытып.
Жапырақты жел тербеп,
Қайтадан ұшты шық қалмай.
Бұрқырап буы жер терлеп,
Моншаға түсіп шыққандай.
Жылылық жұртқа бермекке,
Құйылған нұрлы күншуақ.
Жетеді қалай жер-көкке,
Екеу де емес, бір шырақ?
Жерменен бірге жарысып,
Зырлаған заман кәрі күн.
Алмаған қалай тауысып,
Миллион жылдар жарығын?
Бүркесін тұман, жапсын бұлт,
Бәрібір жайнап ол шығар.
Қартаймай жеткен жақсылық,
Бәрімізге сол шығар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Төлендіге

  • 0
  • 0

Сені тәуір көріп ем,
Бармысың сен Төленді.
Өзім жазып беріп ем,
Бақытыңа өлеңді.

Толық

Календарь парақтары

  • 0
  • 0

Күн кестесі, ай жолы, ауа ақпары –
Календарьдың кішкентай парақтары.
Судырайды аударсаң секілді бір
Көгершіннің кіршіксіз қанаттары.

Толық

Табылған қала

  • 0
  • 0

Өз көзіне сенбегендей әлі жұрт,
Қақпа алдында тұрып қапты аңырып.
Жер астына түсіп кеткен бір қала
Мың жылдан соң жатыр қайта табылып.

Толық

Қарап көріңіз