Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Күн көзі

Сырбай Мәуленов

Күн көзі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2531
Тұманды аспан қар тастап,
Тұр еді кеше суытып.
Лақтырып қысты жамбасқа ап,
Күн шықты жерді жылытып.
Жапырақты жел тербеп,
Қайтадан ұшты шық қалмай.
Бұрқырап буы жер терлеп,
Моншаға түсіп шыққандай.
Жылылық жұртқа бермекке,
Құйылған нұрлы күншуақ.
Жетеді қалай жер-көкке,
Екеу де емес, бір шырақ?
Жерменен бірге жарысып,
Зырлаған заман кәрі күн.
Алмаған қалай тауысып,
Миллион жылдар жарығын?
Бүркесін тұман, жапсын бұлт,
Бәрібір жайнап ол шығар.
Қартаймай жеткен жақсылық,
Бәрімізге сол шығар.

Cырбай Мәуленов өлеңдері Күн көзі өлеңі

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ядвига

  • 0
  • 0

Көздерінен өзгенің,
Сенің көкшіл көздерің.
Айырықша тым өткір,
Белорустың аспаны,

Толық

Сандуғаш

  • 0
  • 0

Ұя салған үй алдына
Туған өлке сандуғашы.
Әлі жүрсің қия алмында
Балалықтың бал құрдасы.

Толық

Грузин қарттары

  • 0
  • 0

Білгің келсе грузиннің қарттарын,
Жүзге келіп желдей жүйрік атқа мін.
Кавказ таудың шығып қия-шыңына,
Дариялдың аралап көр шатқалын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер