Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Күн көзі

Сырбай Мәуленов

Күн көзі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2543
Тұманды аспан қар тастап,
Тұр еді кеше суытып.
Лақтырып қысты жамбасқа ап,
Күн шықты жерді жылытып.
Жапырақты жел тербеп,
Қайтадан ұшты шық қалмай.
Бұрқырап буы жер терлеп,
Моншаға түсіп шыққандай.
Жылылық жұртқа бермекке,
Құйылған нұрлы күншуақ.
Жетеді қалай жер-көкке,
Екеу де емес, бір шырақ?
Жерменен бірге жарысып,
Зырлаған заман кәрі күн.
Алмаған қалай тауысып,
Миллион жылдар жарығын?
Бүркесін тұман, жапсын бұлт,
Бәрібір жайнап ол шығар.
Қартаймай жеткен жақсылық,
Бәрімізге сол шығар.

Cырбай Мәуленов өлеңдері Күн көзі өлеңі

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылылық

  • 0
  • 0

Кей кезде сәл бір нәрседен
Көңілің қалса суынып.
Кеткендей қайрат әл сенен
Іздейсің тынбай жылылық.

Толық

Қызыл тулы май

  • 0
  • 0

Жаңбыр жауып өткен жаңа үстінен,
Жер керілген секілді бір тұс кілем.
Көк сауыты дал-дұл болып қашты қыс,
Айқасты да Көктем деген күштімен.

Толық

Кетерде

  • 0
  • 0

Туған жерден кетерде,
Алдым қызыл аршаны.
Болды оным бекерге,
Бәрібір жан аңсады.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер