Өлең, жыр, ақындар

Аврора

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2022
Тығылын «Аврораның» алқымына,
Ашу кек тұрды дайын атылуға.
Жаңа дүние сөйледі хабаршысы
Жалыны ұқсап таңның жалқынына.
Ұшырып ескі тақты ұшқынымен,
Оятты жердің жүзін күшті үнімен,
Қақ бөлген қара бұлтты найзағайдай
Шұғыласы шар тарапқа түсті бірден.
Аңсаған жетіп адам мезгіліне,
Қол созды жаңа туған өз күніне.
«Аврора жаңғырығы атой салған
Ұқсады Лениннің өз үніне.
«Аврора» жарығындай нұрын құйып,
Ленин Октябрьдің туын сүйіп.
Көтерген бүкіл елдің қолыменен,
Қарауға болашақты тұрды биік.
Ентелеп, бірін-бірі киіп-жарып,
Тыңдады Ленинді дүйім халық.
Желпінді жаңа заман жаршысының
Әр сөзін құлағына құйып алып.
...Көрсетіп құдіретін біздің күштің,
Аспанның қабат-қабат жүзіп үстін,
Жер тұрсын, Айға барып қонақтады,
Тараған «Аврорадан» қызыл ұшқын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қармақшы

  • 0
  • 0

Сырдария атылып жардан асып,
Шым үйлерді толқындар қалған басып.
Көктем күні кемпір-шал далада жүр,
Үй орнына тұрғызып талдан лашық.

Толық

Сороть—пушкин өзені

  • 0
  • 0

Өлең-жырдың өзегі —
Міне, бұл Пушкин жері,
Сороть — Пушкин өзені,
Маленец — Пушкин көлі.

Толық

Екеу туралы баллада

  • 0
  • 0

Көкірегіне кек түйген,
Тарс жабылған қабағы.
Қол-аяқтан оқ тиген
Екеуі де жаралы.

Толық

Қарап көріңіз