Кетемін кейде терең ойға
Түбсіз терең ойыма жатып алдым!
Өткен-кеткен,жақсы-жаман,
Бəрін-бəрін еске алдым,
Өмірдің мəнін іздегендей болып,
Амалсыз көздерге жасым толып,
Өмірдің ағыда,қарасыда,
Алма-кезек қайталанып жатасыңда!
Дамылсыз айналған бұл дөңгелек,
Жығылғанға созған қолың барма?
Оны қойшы жаманға ше...?
Құтырғанға берген жауабың барма?
Эх, бітпейтін бұл қу тіршілік,
Əйтеуір, бір-бірімен таласуда...!
Мен тұрмын шыға алмай ана асуға,
Бірақ,шығу керек қалайда бұл асуға,
Қақың бар,өмірмен таласуға...!
Дайрабай
Барлық асудан асасың ұлым бір Алланың қолында бәрі жаратушының меиірім шарағында бол.