Өлең, жыр, ақындар

Сібірге хат

  • 30.06.2018
  • 0
  • 0
  • 4075
А. С. Пушкиннен аударма

Сібірдің шахтасының шыңырауында
Име бас, ірілік қыл, шыда, шыда,
Жойылмас азап ауыр еңбектерің,
Асқағы асқар ойдың бітпес бұ да.
Қараңғы жер астында сорға сыңар
Сол үміт — сенімді жар, үміт болар.
Сергілтер көңіліңді қайрат беріп,
Үмітпен күткен күн де келіп қалар.
Қақ жарып азап інді, азабыңды,
Сияқты жеткізгенім азат үнді,
Достық та, махаббат та жетер әлі-ақ,
Қақ жарып берік қорған қараңғыны.
Ауырлық бұғау түсер, кісен сынар,
Ашылар қараңғылық, зындан құлар.
Бостандық қуанышпен құшақ жайып,
Ұстатар қылышыңды туысқандар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алдымда

  • 1
  • 2

Сен не дейсің, не дейсің?
Тілің тәтті, жай мысың?
Ая! Ая! Әрине!
Мені жаман демейсің.

Толық

Жайлау

  • 0
  • 0

Көк кілем қатипадай жасыл жайлау,
Қаз-қатар ауыл арты желі байлау.
Жайлаудың жаз мезгілін елестетіп,
Мақтаншақ мінезім бар жұртқа айқайлау.

Толық

Тұмарым

  • 0
  • 0

Сақта мені, тұмарым,
Қуған күні сен сақта,
Өкініште, опықта;
Tap күнімде ұшырадың.

Толық

Қарап көріңіз