Өлең, жыр, ақындар

Қос қарға

  • 30.06.2018
  • 0
  • 0
  • 4618
А. С. Пушкиннен аударма

Қарғаға қарға жақындап,
Қарғаға қарға қарқылдайт:
«Қарға-ау, бізге жем бар ма?
Жемді көрер жер бар ма?»
Қарғаға қарға жауапта:
«Білем, жадар тамаққа;
Өлтірілген бір батыр,
Тал түбінде сол жатыр.
Heгe, өлтірген кім еді,
Сұңқар ғана біледі,
Тұлпар ғана білуші ед,
Білуші еді келіншек.
Кетті орманға сұңқар да,
Мінді дұспан тұлпарға.
Күтті келіншек бірісін,
Өлгені емес, тірісің».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын мен Мақым

  • 0
  • 0

Мақым деген бақсы болды,
Тамыршы, құмалақшы болды.
Ақ тоқымды жаяр еді,
Бір ысқырып қояр еді.

Толық

Алдымда

  • 1
  • 2

Сен не дейсің, не дейсің?
Тілің тәтті, жай мысың?
Ая! Ая! Әрине!
Мені жаман демейсің.

Толық

Біздікі

  • 0
  • 0

Енді аттандым, ежелгі жау - бай, жуан
Шынжыр балақ, шұбар төс, нән адуын!
Аударамын, төңкеремін, арылтам!
Сорған жылан, теріс азу айуан.

Толық

Қарап көріңіз