Көдек өлеңі
- 0
- 0
Жаралып неше түрлі қылым кетті,
Бөлініп өз табына ру кетті.
Жуандар нашарларды нанша жаншып,
Біреудің біреу алдап пұлын жепті.
Әуре сый, көлденең сый...
А. С. Пушкиннен аудармаӘуре сый, көлденең сый, өмірім сен,
Әуелде не үшін маған беріліп ең?
Сыры көп сұм тағдырдың бұйрығымен
Неліктен бұйырылдың өлімге сен?
Өзімді күштеп салып ештігіне,
Жоқ жерден мені шақырып келтірген кім?
Толтырып құмарлықты көңіліме,
Отымен ойымды ертеп күдіктердің?
Жүрегім қуыс, тіпті түк жоқ ойда,
Алдымда медеу қылар мұратым жоқ.
Өмірдің бір дауысты шулауында
Қажыдым, шер шаршатып, қуатым жоқ,
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Кәне, шыдар қай майдан?
- 0
- 0
Өмірге өлген Алатау мен құба құм.
Тірілгендей көкті жарып шығады үн.
Өшкен жанды, өлген жерге жан кірді,
Қыр қозғалды, үнге тікті құлағын.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Сания
Керемет -
Нұржан Айару
Бирбеткей деген не -
Нұрлан
Қазақ -
Дана
Маған ұнады
сельма
адеми