Өлең, жыр, ақындар

Әуре сый, көлденең сый...

  • 03.07.2018
  • 0
  • 1
  • 4071
А. С. Пушкиннен аударма

Әуре сый, көлденең сый, өмірім сен,
Әуелде не үшін маған беріліп ең?
Сыры көп сұм тағдырдың бұйрығымен
Неліктен бұйырылдың өлімге сен?
Өзімді күштеп салып ештігіне,
Жоқ жерден мені шақырып келтірген кім?
Толтырып құмарлықты көңіліме,
Отымен ойымды ертеп күдіктердің?
Жүрегім қуыс, тіпті түк жоқ ойда,
Алдымда медеу қылар мұратым жоқ.
Өмірдің бір дауысты шулауында
Қажыдым, шер шаршатып, қуатым жоқ,



Пікірлер (1)

сельма

адеми

Пікір қалдырыңыз

Жанартау

  • 0
  • 0

Зәулім-зәулім заңғар тау
Шығыс-батыс шегінде,
Лапылдақ жалын, іші қау
От ойнақшыл тегіңде.

Толық

Кәне, шыдар қай майдан?

  • 0
  • 0

Өмірге өлген Алатау мен құба құм.
Тірілгендей көкті жарып шығады үн.
Өшкен жанды, өлген жерге жан кірді,
Қыр қозғалды, үнге тікті құлағын.

Толық

Меніңше

  • 0
  • 2

Құйын сезім қусырып,
Құштарлық көз тұндырар.
Құштарлық көз тұндырса,
Ой қылмыстан көз жұмар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар