Өлең, жыр, ақындар

Элегия

  • 09.07.2018
  • 0
  • 0
  • 3498
А. С. Пушкиннен аударма

Есалаң өмірді ойлап қызығы өшкен,
Кісідей ауырлаймын шарап ішкен,
Қайғысы өткен күннің — тәтті арақтан
У жанға қанша тозса, сонша батқан.
Жолым мұң: кең теңізі келешектің
Сияқты қайғы, бейнет елестеткен.
Достарым, бірақ менің келмейді өлгім;
Тұруға ой-азаппен бар тілегім.
Ішінде дау-жанжалдың, қайғы-әуренің
Барлығын рахатымның құп білемін:
Кей-кейде сусындаймын тәтті күйден,
Көзімнің жазуыма жасын төгем,
Бәлкім бейуақ кешіне өмірімнің
Қош деп күліп махаббат шашар нұрын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Осыным менің қай қылық?

  • 0
  • 1

Өмірдің осы өрінде,
Ер ортаның белінде
Айырылдым естен нағылып?
Соқпақтан жаза адымдап,

Толық

Фатимаға

  • 0
  • 0

Бұл — жүрегім жыры ғой,
Бұл — жүрегім сыры ғой,
Мұны оқыма, өтінішім:
Бұл жазылған мен үшін.

Толық

Кешірек...

  • 0
  • 3

Өмірдің өрін өрмелеп,
Көңілдің өрін көрмеп ек.
Қайығында қалтылдап,
Өткелінде кешіп ек.

Толық

Қарап көріңіз