Өлең, жыр, ақындар

Элегия

  • 09.07.2018
  • 0
  • 0
  • 3080
А. С. Пушкиннен аударма

Есалаң өмірді ойлап қызығы өшкен,
Кісідей ауырлаймын шарап ішкен,
Қайғысы өткен күннің — тәтті арақтан
У жанға қанша тозса, сонша батқан.
Жолым мұң: кең теңізі келешектің
Сияқты қайғы, бейнет елестеткен.
Достарым, бірақ менің келмейді өлгім;
Тұруға ой-азаппен бар тілегім.
Ішінде дау-жанжалдың, қайғы-әуренің
Барлығын рахатымның құп білемін:
Кей-кейде сусындаймын тәтті күйден,
Көзімнің жазуыма жасын төгем,
Бәлкім бейуақ кешіне өмірімнің
Қош деп күліп махаббат шашар нұрын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жас жалшыға

  • 0
  • 0

Туғанда алғаш анаңнан,
Балапан едің ақ үрпік.
Құндағың тері, саламнан,
Жеткіншек едің жез кірпік.

Толық

Тағы соған

  • 0
  • 0

Айнымай, қоспай дәл айтсам,
Жалғанда, сәулем, сұлусың.
Бет бітімді сұлу бар,
Туылса сендей туылсын.

Толық

Желді қарағай

  • 0
  • 1

Жайлауым желді қарағай,
Жайлауында елі жарасқан.
Жанымда жайлау жағалай,
Жанса, қалай жақашпан.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер