Өлең, жыр, ақындар

Элегия

  • 09.07.2018
  • 0
  • 0
  • 3113
А. С. Пушкиннен аударма

Есалаң өмірді ойлап қызығы өшкен,
Кісідей ауырлаймын шарап ішкен,
Қайғысы өткен күннің — тәтті арақтан
У жанға қанша тозса, сонша батқан.
Жолым мұң: кең теңізі келешектің
Сияқты қайғы, бейнет елестеткен.
Достарым, бірақ менің келмейді өлгім;
Тұруға ой-азаппен бар тілегім.
Ішінде дау-жанжалдың, қайғы-әуренің
Барлығын рахатымның құп білемін:
Кей-кейде сусындаймын тәтті күйден,
Көзімнің жазуыма жасын төгем,
Бәлкім бейуақ кешіне өмірімнің
Қош деп күліп махаббат шашар нұрын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алдымда

  • 1
  • 2

Сен не дейсің, не дейсің?
Тілің тәтті, жай мысың?
Ая! Ая! Әрине!
Мені жаман демейсің.

Толық

Сапарда

  • 0
  • 1

Төніп әуе,
Тұнып теңіз,
Қызықтырған басында,
Ыңсыз, желсіз,

Толық

Зиратта

  • 0
  • 0

Жамылып иығына түбіт шәлі,
Кетерде көше кездің қимай әлі.
Тыншып бір топырақта жатыр екен,
Келгенде зираттағы жанның бәрі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар