Өлең, жыр, ақындар

Элегия

  • 09.07.2018
  • 0
  • 0
  • 3318
А. С. Пушкиннен аударма

Есалаң өмірді ойлап қызығы өшкен,
Кісідей ауырлаймын шарап ішкен,
Қайғысы өткен күннің — тәтті арақтан
У жанға қанша тозса, сонша батқан.
Жолым мұң: кең теңізі келешектің
Сияқты қайғы, бейнет елестеткен.
Достарым, бірақ менің келмейді өлгім;
Тұруға ой-азаппен бар тілегім.
Ішінде дау-жанжалдың, қайғы-әуренің
Барлығын рахатымның құп білемін:
Кей-кейде сусындаймын тәтті күйден,
Көзімнің жазуыма жасын төгем,
Бәлкім бейуақ кешіне өмірімнің
Қош деп күліп махаббат шашар нұрын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Патима!

  • 0
  • 1

Патима, жаным, Патима!
Жалғызбын деп, қуанышым,
Неге жаздың хатыңа?
Батты жанға сол сөзің,

Толық

Орман

  • 0
  • 1

Махаббат гүлі ерекше,
Ерте неге көктеп ең?
Өртедің - ау бөлекше,
Махаббат гүлі ерекше,

Толық

Жорық жырынан

  • 0
  • 0

Бүгінгі күнім - ұлы күн,
Бүгінгі күнім - жорығым.
Жау жағасын жығуға,
Жалауды биік байлаған.

Толық

Қарап көріңіз