Өлең, жыр, ақындар

Әзәзіл

  • 09.07.2018
  • 0
  • 0
  • 4146
А. С. Пушкиннен аударма

Түнде бұлбұл шырқап ән,
Орман шуы, қыз көзі —
Бәрі жаңа, бәрі сән.
Көрінгенде өмір езі,
Көкке көңіл желпінткен,
Еркіндік, даңқым, сүюім,
Ой қозғаған өнерім,
Қанымды қатты серпілткен,
Сағатын үміт, рақаттың
Көлденең қайғы күңгірттеп,
Кернеген бойын кекті ашу
Әлдеқандай бір дана
Жүрді жасырын маған кеп.
Қайғылы ед біздің ұшырасу:
Заһарлы сөзден, от көзден,
Көлгірсінген күлкіден
Жаныма сауық құйылды у,
Арылмас жауыз жаламен
Алла сырын етті өсек.
Шақырды қызық қиялмен;
Ақындықты көрді жек.
Еркіндік сүю дегеннің
Біріне де сенген жоқ;
Тұрды өмірді мазақтап —
Ешбір затты дүниеден
Есіркейін деген жоқ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біздің жазда

  • 1
  • 4

Бозторғай шырлап, жаз құсын жырлап,
Үйрек сытырлап, қаз пырлап,
Түйе боздап, қой қоздап,
Жылқы азынап, жел маздап,

Толық

Ақын мен Мақым

  • 0
  • 0

Мақым деген бақсы болды,
Тамыршы, құмалақшы болды.
Ақ тоқымды жаяр еді,
Бір ысқырып қояр еді.

Толық

Көшкі

  • 0
  • 0

Қар боратып, қараңғы құзға шашырап,
Көпіріп кешкі, тау шулатып, сатырлап,
Дәл үстімде ұшқан қыран саңқылдап,
Күңренеді таудың ағашы.

Толық

Қарап көріңіз