Сәтімбекұлы Иманбектің жырынан
- 0
- 0
Терезеден келді де,
Мылтық сонда атылды.
Шейіт қылып оларды
Қызыл қанға батырды.
Жүдеу жүрек
Былапыт, Ылат,Былжыр күз.
Түнжыр қабақ,
Қылжыр көз.
Қыр қызықсыз
Тау түрсіз.
Су сұрықсыз,
Сүйкімсіз.
Жылауық көз
Сылбыр күз.
Көріксіз,
Әрсіз,
Ажарсыз.
Сілбірең
Тұман,
Көңілсіз.
Жауын
Айсыз,
Жұлдызсыз,
Түн,
Түнек
Түтін...
Үй жалғыз.
Отын дым,
От бықсиды.
Үрлейді қатын,
Сықсиды.
Қайнамай қазан,
Мықшиды,
Түксиді,
Мұқаш
Бүкшиді.
Ірге күңгірт
Көлеңке.
Бұрылды солай
Шүй желке.
Көрдей күңгірт
Үңгірде
Жатыр төсек,
Кір көрпе.
Кеше ғана үйге енген
Кеткен тоқал сүйгенмен.
Жүрегі сыздап,
Бой мүздап,
Үһ! - деді
Іші күйгеннен.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
меей
кеемет -
полатбек Жанбаев
Мықты -
Жанахмет
А -
Жанахмет
Мен тіпті оқи беріп жаттап алдым ғой
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі