Өлең, жыр, ақындар

Домбыра

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 5717
Қашан саған қолымды созбағалы,
Кеудеде арман көлі қозғалады.
Қос шек сырбаздаған сырлы саздай,
Керек маған сезімнің тозбағаны.
Басқанша әр пернеңді асықтырып,
Қойдың–ау күміс үнге ғашық қылып.
Көмейден күй ақтарған өзіңе ұқсап,
Дариғай, өтсем деуші ем тасып тұрып.
Бабамның кім сыйламас бұл мұрасын,
Құласа көңіл күйге шын құласын.
Егілген ерді уатып бұл домбыра,
Ұйытқан сай-сала мен құз-қиясын.
Елімнің домбырамен зары бірге,
Шырқаған асқақтата әні бірге.
Салдығы, салтанаты, сәні бірге,
Тегеурінді текпіңді қаны бірге.
Сұлулықты бойына жиып кепті,
Күй құдіретін кеудеме құйып кетті.
Сен қазақты, қазағың ал өзіңді,
О, домбыра, қашан да биіктетті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дұғай сәлем

  • 0
  • 0

Дұғай сәлем, алыс жүрген қызыңнан,
Біле білсең мен де өзіңдей қызу жан.
Салқындығым — асқар құшқан мұзыңнан,
Қызбалығым — шаңқай күннен қызынған.

Толық

Қиыла қарап артта...

  • 0
  • 0

Жүрекке —
Жанарынан от жандырып,
Жаныңды —
Жымиғаны шаттандырып.

Толық

Халық әні

  • 0
  • 0

Халықтың аялаған әні,
Барады аспанға өрлеп аруағы.
Кім айтар, ел өнерге жарымады,
Табылар, тал бойынан бәрі-дағы.

Толық

Қарап көріңіз