Өлең, жыр, ақындар

Домбыра

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 5923
Қашан саған қолымды созбағалы,
Кеудеде арман көлі қозғалады.
Қос шек сырбаздаған сырлы саздай,
Керек маған сезімнің тозбағаны.
Басқанша әр пернеңді асықтырып,
Қойдың–ау күміс үнге ғашық қылып.
Көмейден күй ақтарған өзіңе ұқсап,
Дариғай, өтсем деуші ем тасып тұрып.
Бабамның кім сыйламас бұл мұрасын,
Құласа көңіл күйге шын құласын.
Егілген ерді уатып бұл домбыра,
Ұйытқан сай-сала мен құз-қиясын.
Елімнің домбырамен зары бірге,
Шырқаған асқақтата әні бірге.
Салдығы, салтанаты, сәні бірге,
Тегеурінді текпіңді қаны бірге.
Сұлулықты бойына жиып кепті,
Күй құдіретін кеудеме құйып кетті.
Сен қазақты, қазағың ал өзіңді,
О, домбыра, қашан да биіктетті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сайрамға деген сағыныш

  • 0
  • 0

Жандардың кешірмейтін қорқақтығын,
Керемет көркің жұртқа ортақ бүгін.
Шашымды толқыныңа сан таратқан,
Кешегі тентек күнді аңсап тұрмын.

Толық

Елімнің ерке ұл-қызы

  • 0
  • 0

Ойнайды бөбек ойнақ сап,
Ананың бақыт жұлдызы.
Қарайды дүние ойлап қап,
Жайнаса жарқын нұр жүзі.

Толық

Гүлданай

  • 0
  • 0

Бір қыз бар сол ауылда қара бұрым,
Бірге өткізген сонау бір балалығын.
Егіске барғанында талай рет,
Жинап әкеп беретін дала гүлін.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер