Ильич
- 0
- 1
Ғасырлар - Аналар
Әлдилеп сәбиін тербеген.
Қатыгез күн туса, паналар
Ер ұлға жерік боп шөлдеген.
Кетер ме екем
Бірде олай ауытқып, бірде былай,Бір байламға келе алмай жүргенім-ай.
Таулы аймақтың ауасы секілденген,
Аумалы да төкпелі күндерім-ай!
Өз-өзінен өзегім өртенгенде,
Өз-өзімнен түңіліп, жеркенгенде,
Сары ауру сарғайтңан науқастайын,
Үміт күтем бүгіннен, ертеңнен де.
Нені күтем?
He керек осы маған?
Аяқ-қолым, жанарым, басым аман.
Шаруаның баласы емес пе едім,
Күшіменен тамағын асыраған?!
Өмір деген осынау майданда бұл,
Қолбасы да, қорқақ та сайранда жүр.
Өмір менен өлімнің ортасында,
Кетер ме екем, келе алмай байламға бір!
Пікірлер (4)
Пікір қалдырыңыз
Жыр жалғасы
- 0
- 1
Жер төсінде керуенін шұбалтып,
Өмір көшіп барады.
Селеу жапқан ескі жұрттай мұнартып,
Көп нәрсе өшіп қалады.
Несіне асығады?!
- 2
- 5
Күн қайда асығады?!
Нендей күш күннің нұрын жасырады?!
Қызарып соңғы сәуле шашырады.
Күн түйе алмай барады шашын әлі.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Көркем
Күшті жазылған -
Умида
Bu juda zo'r ajoyib -
Бақтыгүл
Шілде 10 -
Медина
Керемет
Асылым
Өте керемет
Гүлмира
Өте керемет
Ерлан
Мұқағали Мақатаевтың Кетер ме екем өлеңі керемет