Өлең, жыр, ақындар

Дүниеге ақын келгенде

  • 17.03.2019
  • 0
  • 1
  • 11154
Дүниеге ақын келген шақта қайратты,
Шаттанды да Табиғат,
Шартарапты жайнатты,
Қайратты ақын: "Менікі!" — деп
бір үн қатты айбатты.
Қызғаншақ,
тәкаппар,
ымыраға келмейтін,
Адам жаны алайда,
Атып тұрды: "Ақыным, менікі!", — деп қалайды.
Екеуінің қолын алып,
Ақын сонда
ардақты,
Ортасында турды дағы,
Екеуін де жалғапты.
Тұр ол бүгін,
дәнекер,
тұр ол, міне, қашаннан,
Адам менен Табиғат бірігуі үшін жасалған,
Оларды ақын жібермейді,
табыстырмай қоймайды,
Екеуін де қауыштырып, шаттануды ойлайды.



Пікірлер (1)

Арайлым

Мұқағали Мақатаевтың Дүниеге ақын келгенде өлеңі ұнады

Пікір қалдырыңыз

Дастарқан үстінде

  • 1
  • 2

(Өзбек жігітіне)
Ойға жыр, көңілге күй, жанға тыныс,
Айналаң алма-өрік, алда қымыз.
Асан атам аңсаған Жерұйығы,

Толық

Майгүліме

  • 1
  • 10

Бірінші өлең
Ол өмірге келгенде көктем еді,
Жер гүлін, көк те нұрын төккен еді.
Саялатып сал-самал өпкен еді,

Толық

Бір әңгіме қозғашы ауыл жайлы

  • 1
  • 3

Бір әңгіме қозғашы ауыл жайлы,
Бұдан артық рахат табылмайды.
Бұлдырасын өткен күн сағымдай бір,
Бір әңгіме қозғашы ауыл жайлы.

Толық

Қарап көріңіз