Қайран жандар
- 1
- 5
Қайран біздің шешелер!
Арды ойлаған,
Шілік шауып, ши орып, бау байлаған.
Жігіттерден айрылып, қалмай қараң
Дүниеге ақын келгенде
Дүниеге ақын келген шақта қайратты,Шаттанды да Табиғат,
Шартарапты жайнатты,
Қайратты ақын: "Менікі!" — деп
бір үн қатты айбатты.
Қызғаншақ,
тәкаппар,
ымыраға келмейтін,
Адам жаны алайда,
Атып тұрды: "Ақыным, менікі!", — деп қалайды.
Екеуінің қолын алып,
Ақын сонда
ардақты,
Ортасында турды дағы,
Екеуін де жалғапты.
Тұр ол бүгін,
дәнекер,
тұр ол, міне, қашаннан,
Адам менен Табиғат бірігуі үшін жасалған,
Оларды ақын жібермейді,
табыстырмай қоймайды,
Екеуін де қауыштырып, шаттануды ойлайды.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Сынауға тіптен құмар кім көрінген
- 2
- 2
Сынауға тіптен құмар кім көрінген,
Әйтеуір кінә тауып бір жеріңнен.
Сырласып отырамын ондайда мен,
Мазасыз күндеріммен, түндеріммен.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Балауса
1 орын болады мына өлең -
Күләш Құмарқызы
Балаларға керек дүние екен. -
Күләш Құмарқызы
Бала бақшадағы балаларға керек дүние екен. -
luvvxanc1k
Қазақ Әдебиетіне как раз
Арайлым
Мұқағали Мақатаевтың Дүниеге ақын келгенде өлеңі ұнады