Фантазия
- 2
- 37
Жеті қат жерің мына төңкерілген,
Жеті қат аспанменен көмкерілген.
Адамзат оның бәрін ерте білген,
Ертегіде табысқан ертеңімен,
Кешіріңдер, туыстар,
Кешіріңдер, ағайын,
Өр көкірек бейбаққа
өкпеледің талайың.
Өзен де жоқ сыймаған арнасына,
Жылға да жоқ даламен жалғасуға.
Таста тұнған жаңбырдың тамшысындай,
Қалай біткен мына көл тау басына?!
Арайлым
Мұқағали Мақатаевтың Дүниеге ақын келгенде өлеңі ұнады