Тау бұлағы да ағады
- 1
- 5
Тау бұлағы да ағады,
Ой бұлағы да ағады.
Әрқайсысы өзінше тепкілейді жағаны.
Бірі жылжып барады,
Дүниеге ақын келгенде
Дүниеге ақын келген шақта қайратты,Шаттанды да Табиғат,
Шартарапты жайнатты,
Қайратты ақын: "Менікі!" — деп
бір үн қатты айбатты.
Қызғаншақ,
тәкаппар,
ымыраға келмейтін,
Адам жаны алайда,
Атып тұрды: "Ақыным, менікі!", — деп қалайды.
Екеуінің қолын алып,
Ақын сонда
ардақты,
Ортасында турды дағы,
Екеуін де жалғапты.
Тұр ол бүгін,
дәнекер,
тұр ол, міне, қашаннан,
Адам менен Табиғат бірігуі үшін жасалған,
Оларды ақын жібермейді,
табыстырмай қоймайды,
Екеуін де қауыштырып, шаттануды ойлайды.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Махаббатым өзімде
- 1
- 8
Жүргенде қатал тұрмыс илеуінде,
Білмеймін, сүйдім бе мен, сүймедім бе...
Жастықта жалын атып сүйсем егер,
Түспес ем дел мынадай күйге мүлде.
Жолы болмағандарға
- 0
- 2
Арманына жетпеген,
жандарға жолы болмаған,
Алдыңғы сапта, алғаш өлген,
белгісіз солдаттарға,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Джонни
Өте ұзақ өлең -
Абай құнанбайлұлы
Қыс -
Абай құнанбайлұлы
Қыс туралы өлеңдео -
Джасифер
3куплет жаттайи сосн махау махау
Арайлым
Мұқағали Мақатаевтың Дүниеге ақын келгенде өлеңі ұнады