Менің ғасырым
- 1
- 5
Кірпікке кір жуытпай,құндақтаған.
Мына өмір, мына дәуір қымбат маған.
Бұл ғасыр, сірә, менің жүрегім-ау,
Тынысын қыбыр етпей тыңдап бағам.
Дүниеге ақын келгенде
Дүниеге ақын келген шақта қайратты,Шаттанды да Табиғат,
Шартарапты жайнатты,
Қайратты ақын: "Менікі!" — деп
бір үн қатты айбатты.
Қызғаншақ,
тәкаппар,
ымыраға келмейтін,
Адам жаны алайда,
Атып тұрды: "Ақыным, менікі!", — деп қалайды.
Екеуінің қолын алып,
Ақын сонда
ардақты,
Ортасында турды дағы,
Екеуін де жалғапты.
Тұр ол бүгін,
дәнекер,
тұр ол, міне, қашаннан,
Адам менен Табиғат бірігуі үшін жасалған,
Оларды ақын жібермейді,
табыстырмай қоймайды,
Екеуін де қауыштырып, шаттануды ойлайды.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Жаман өлең
- 1
- 2
Бәрібір қарауылға ілінгенсің,
Білгіштің айтуынша «бүлінгенсің»
Жаман өлең жазайын Петефише
Жамандасын білгішім, күнін көрсін.
Қабағы таудың қатулы
- 1
- 4
Қабағы таудың қатулы,
Қар жауа ма, қайтеді?!
Бұлақтар мұңға батулы,
Мұз тұра ма, қайтеді?!
Арайлым
Мұқағали Мақатаевтың Дүниеге ақын келгенде өлеңі ұнады