Өлең, жыр, ақындар

Дүниеге ақын келгенде

  • 17.03.2019
  • 0
  • 1
  • 10880
Дүниеге ақын келген шақта қайратты,
Шаттанды да Табиғат,
Шартарапты жайнатты,
Қайратты ақын: "Менікі!" — деп
бір үн қатты айбатты.
Қызғаншақ,
тәкаппар,
ымыраға келмейтін,
Адам жаны алайда,
Атып тұрды: "Ақыным, менікі!", — деп қалайды.
Екеуінің қолын алып,
Ақын сонда
ардақты,
Ортасында турды дағы,
Екеуін де жалғапты.
Тұр ол бүгін,
дәнекер,
тұр ол, міне, қашаннан,
Адам менен Табиғат бірігуі үшін жасалған,
Оларды ақын жібермейді,
табыстырмай қоймайды,
Екеуін де қауыштырып, шаттануды ойлайды.



Пікірлер (1)

Арайлым

Мұқағали Мақатаевтың Дүниеге ақын келгенде өлеңі ұнады

Пікір қалдырыңыз

Жанарым

  • 1
  • 7

Түспесін десең, егер сезімге кір,
Жанарым, менің ылғи кезімде жүрі
Жамандық көрсең менің қабағымнан,
Жас болып төгіліп кет жанарымнан.

Толық

Аласарып Ай батқан

  • 1
  • 5

Аласарып Ай батқан,
Ай батқанда, аймаққа,
Жұлдыз шоғын жайнатқан.
Аумайды бір құс жолы,

Толық

Хал сұрама, жыр сұра

  • 1
  • 4

Бас қатырып, несіне күн кешемін
Бәрі өтеді...
Ешкім де білмес емін.
Бәрібір табиғатпен бірге есемін,

Толық

Қарап көріңіз