Сәби өсіп келеді
- 1
- 3
Түнге карай,
Түйсік салып,
Таң атқанша не болады?!
(Оны қайдан білейін)
Дүниеге ақын келгенде
Дүниеге ақын келген шақта қайратты,Шаттанды да Табиғат,
Шартарапты жайнатты,
Қайратты ақын: "Менікі!" — деп
бір үн қатты айбатты.
Қызғаншақ,
тәкаппар,
ымыраға келмейтін,
Адам жаны алайда,
Атып тұрды: "Ақыным, менікі!", — деп қалайды.
Екеуінің қолын алып,
Ақын сонда
ардақты,
Ортасында турды дағы,
Екеуін де жалғапты.
Тұр ол бүгін,
дәнекер,
тұр ол, міне, қашаннан,
Адам менен Табиғат бірігуі үшін жасалған,
Оларды ақын жібермейді,
табыстырмай қоймайды,
Екеуін де қауыштырып, шаттануды ойлайды.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Сен шақырсаң, мен бармай
- 1
- 3
Сен шақырсаң, мен бармай,
Мен шақырсам, сен келмей,
Төбелескен жандардай,
Ерегескен елдердей,
Пушкинмен қоштасу
- 1
- 5
Ал енді қоштасайық, сардар аға.
Мен ертең кетем ұшып сардалама,
Қыранның қырандығы - кең далада,
Қыранның қырандығы - тауда ғана.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Айзере
Керемет -
Айзере
Керемет өлең -
Рамазан
Қое -
Рамазан
Жаман
Арайлым
Мұқағали Мақатаевтың Дүниеге ақын келгенде өлеңі ұнады