Ақ кимешек көрінсе
- 4
- 25
Әже, сен бірге жүрсің меніменен,
Өліге мен өзіңді телімегем.
Ақ кимешек киген бір кемпір көрсем,
Ақ кимешек астынан сені көрем.
Дүниеге ақын келгенде
Дүниеге ақын келген шақта қайратты,Шаттанды да Табиғат,
Шартарапты жайнатты,
Қайратты ақын: "Менікі!" — деп
бір үн қатты айбатты.
Қызғаншақ,
тәкаппар,
ымыраға келмейтін,
Адам жаны алайда,
Атып тұрды: "Ақыным, менікі!", — деп қалайды.
Екеуінің қолын алып,
Ақын сонда
ардақты,
Ортасында турды дағы,
Екеуін де жалғапты.
Тұр ол бүгін,
дәнекер,
тұр ол, міне, қашаннан,
Адам менен Табиғат бірігуі үшін жасалған,
Оларды ақын жібермейді,
табыстырмай қоймайды,
Екеуін де қауыштырып, шаттануды ойлайды.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Кешіргін, қала!
- 2
- 1
Көгенде қозы,
Желіде ңұлын байлауда.
Жерошақ бықсып,
Қазанда бағлан қайнауда.
Қыс келген күні
- 1
- 11
Тысқа шықсам,
Күн шыңылтыр, қар жауған.
Ызғар, аяз атырылып бар маңнан,
Асып анау асқар-асқар таулардай,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Айкөркем
Өте күшті өлең -
Акболат
Оте жаксы -
Әубәкіров Дәулетхан Ағзамұлы
Қазақ халық әндерінің аса білгірі емеспін. Дегенме...
Арайлым
Мұқағали Мақатаевтың Дүниеге ақын келгенде өлеңі ұнады