Өлең, жыр, ақындар

Дүниеге ақын келгенде

  • 17.03.2019
  • 0
  • 1
  • 10216
Дүниеге ақын келген шақта қайратты,
Шаттанды да Табиғат,
Шартарапты жайнатты,
Қайратты ақын: "Менікі!" — деп
бір үн қатты айбатты.
Қызғаншақ,
тәкаппар,
ымыраға келмейтін,
Адам жаны алайда,
Атып тұрды: "Ақыным, менікі!", — деп қалайды.
Екеуінің қолын алып,
Ақын сонда
ардақты,
Ортасында турды дағы,
Екеуін де жалғапты.
Тұр ол бүгін,
дәнекер,
тұр ол, міне, қашаннан,
Адам менен Табиғат бірігуі үшін жасалған,
Оларды ақын жібермейді,
табыстырмай қоймайды,
Екеуін де қауыштырып, шаттануды ойлайды.



Пікірлер (1)

Арайлым

Мұқағали Мақатаевтың Дүниеге ақын келгенде өлеңі ұнады

Пікір қалдырыңыз

Өмір сүрейік алмасып

  • 1
  • 15

Жапырақ-жүрек жас қайың!
Жанымды айырбастайын.
Сен адам бола бастасаң
Мен қайың, бола бастайын.

Толық

Бір күніммен қоштастым

  • 1
  • 4

Тағы, міне, қоштастым бір күніммен,
Қош айтыстым бір күнгі тірлігіммен.
Тоқтатып кер толассыз қозғалысты,
Түссең-дағы тәңірдің кіндігінен.

Толық

Революция жаңғырығы

  • 1
  • 2

Екі дүние ерегісіп жатқанда
Сұңқар құлап жартасқа,
Дауыл тұрған шақтарда,
Күшігендер ақпанда,

Толық

Қарап көріңіз