Өлең, жыр, ақындар

Ақын — батыр

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2944
І
Отырды ақын ойға батқан
Өлең мен жыр толған үйге,
Ұшқыр қиял қанат қаққан
Тыңнан дастан көтеруге.
Жазған сайын төгіледі
Жанды сөз бен жалынды ырғақ,
Жырға қағаз көміледі
Тынбай қалам жортуылдан,
«От пен оққа қарсы шапты
Ойрандады жау қамалын.
«Отан үшін!» - деді қатты,
Ойламады аққан қанын».
Жазды осылай орта шенде
Поэманың бір шумағын...
Жедел бұйрық жетті демде
Жаза алмады арғы жағын.
II
Бет күйдірген удай аяз,
Белшеден қар омбылатқан,
Бүркеулі мин, бөгеген мұз
Бейне қақпан - жолда жатқан.
Басты ілгері қызыл ерлер,
Бас тартпады жау тараптан.
Бомбаменен ашылды жол.
Жау қамалын аспанға атқан.
Жол салады тыңнан жара
Жүректі ақын салған жанын.
Жүргендей ол жазып мұнда
Поэманың соңғы жағын.

1940



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көмеміз музыкасыз

  • 0
  • 0

Сөз теріп ұйқас жаман, ырғақ қалап,
Жүрміз ғой ақын деген атты арқалап.
Шығарсақ өлең жинап көңілдіміз,
Жырладық дей саламыз өмірді біз.

Толық

Сәзімдер

  • 0
  • 0

Қыстың ұзақ түнінде борайды қар,
Қалтыратып қайыңды қысады ызғар.
Тымауратқан түрім бар - түшкіремін,
Көктемнің көгін аңсап түс көремін.

Толық

Үш өлең

  • 0
  • 0

Тым жас едік ол жылдарда,
Қарады жау біздің жаққа,
Жаудың көзін жаутаңдатты
Жарқыраған алтын қақпа

Толық

Қарап көріңіз