Өлең, жыр, ақындар

Ақын — батыр

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2872
І
Отырды ақын ойға батқан
Өлең мен жыр толған үйге,
Ұшқыр қиял қанат қаққан
Тыңнан дастан көтеруге.
Жазған сайын төгіледі
Жанды сөз бен жалынды ырғақ,
Жырға қағаз көміледі
Тынбай қалам жортуылдан,
«От пен оққа қарсы шапты
Ойрандады жау қамалын.
«Отан үшін!» - деді қатты,
Ойламады аққан қанын».
Жазды осылай орта шенде
Поэманың бір шумағын...
Жедел бұйрық жетті демде
Жаза алмады арғы жағын.
II
Бет күйдірген удай аяз,
Белшеден қар омбылатқан,
Бүркеулі мин, бөгеген мұз
Бейне қақпан - жолда жатқан.
Басты ілгері қызыл ерлер,
Бас тартпады жау тараптан.
Бомбаменен ашылды жол.
Жау қамалын аспанға атқан.
Жол салады тыңнан жара
Жүректі ақын салған жанын.
Жүргендей ол жазып мұнда
Поэманың соңғы жағын.

1940



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жас қазақ

  • 0
  • 0

Сескенбай, жаным бар деп сақтанатын,
Ойланбай, қаным бар деп тоқталатын.
Есімде, Москваның төңірегінде
Жарқылдап көтергенің қазақ атын.

Толық

Ойланшы

  • 0
  • 0

Күнді сүйем дейміз ғой жаурағанда,
Жаңбырға да ынтықпыз жаумағанда.
Күннен безіп қызынсақ құбыламыз,
Жаңбыр жауды - ақ зонтикке тығыламыз.

Толық

Жеңге өліміне

  • 0
  • 0

Елу жыл еріменен бір жасаған,
Бар еді бәріміз бір қимас адам.
Оны біз жеңге деуші ек, еркелеуші ек,
Жеңгеміз үйдің әсем көркі деуші ек.

Толық

Қарап көріңіз