Иоганн Вольфганг фон Гёте өлеңдері - Өлеңдер - Bilim

Ілмек бойынша іздеу

Өлеңдер (204)

Аш маған пейіш есігін,
Мұқатпа, мен мейманмын!
Адам — менің есімім,
Ерімін, тірлік — майданның.

Толық

Жарқ еттің ғой алдымнан бұлдыр елес,
Мазалаған талайдан бір бұл емес.
Шеңгеліне шабыттың аламын ба?
Әлде тағы айрылып қаламын ба?

Толық

Бәрін де – үлкенді де, кішіні де
Құдіреттім сен жараттың.
Расында да,
Бәрін де бірдей көтерген,

Толық