Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 522
(1815)

Аш маған пейіш есігін,
Мұқатпа, мен мейманмын!
Адам — менің есімім,
Ерімін, тірлік — майданның.
Жарам көп қой кеудемде,
Нұрлы көзбен қарашы,—
Алдамшы ләззәт — шерменде,
Жалған өмір жарасы.
Жырладым мен фәнидің
Ізгілігін мәңгілік.
Наз жүректің налуын,—
Аң сеніммен жаңғырып.
Қанымды қиып қанша көп,
Алғы сапта толғандым.
Жүрегі маған жансын деп,
Махаббатшыл жандардың.
Маған шақ орын пейіштен!
Қолыңды бер, аңсадым.
Тірлікті мәңгі, періштем,
Санасын енді саусағың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлбұл құс

  • 0
  • 0

Жеңіл қанат қаққан салқын самалдарға,
Еріксіз мен таң қалам:
Сенсіз өмір сүруді сенен есіту сүйіктім,
Қаншалықты менің жаныма ауыр батар дейсің.

Толық

Қасірет

  • 0
  • 0

Іркілмесін ыстық жас,
Ләззәтпен қысқан кеудемді.
Құпия дерті сарқылмас,
Жаныма рахат дем берді.

Толық

Миньона

  • 0
  • 0

Сен білесің бе лимондардың
Бау бақшасын гүлденген,
Қызыл күрең тәтті
Апельсиндер жапырақтарына жабысқан,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар