Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 611
(1815)

Аш маған пейіш есігін,
Мұқатпа, мен мейманмын!
Адам — менің есімім,
Ерімін, тірлік — майданның.
Жарам көп қой кеудемде,
Нұрлы көзбен қарашы,—
Алдамшы ләззәт — шерменде,
Жалған өмір жарасы.
Жырладым мен фәнидің
Ізгілігін мәңгілік.
Наз жүректің налуын,—
Аң сеніммен жаңғырып.
Қанымды қиып қанша көп,
Алғы сапта толғандым.
Жүрегі маған жансын деп,
Махаббатшыл жандардың.
Маған шақ орын пейіштен!
Қолыңды бер, аңсадым.
Тірлікті мәңгі, періштем,
Санасын енді саусағың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күтпеген көктем

  • 0
  • 0

Туды ма, расымен,
Жарқырап шуақ күн?
Жайнады жасыл кең
Аясы гүл бақтың.

Толық

Мамыражай мамырдың керімсалы...

  • 0
  • 0

Мамыражай мамырдың керімсалы –
Кеңінен тынысымды ашады.
Күннің түскі сәулесі –
Көздің нұрын алады.

Толық

Қоштасар сәт

  • 0
  • 0

Бар қуаныштарын тоқтатып,
Соңғы рет барып,
Сүйіктіңнің аузына жармасасың.
Келе жатып – асығып сен –

Толық

Қарап көріңіз