Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 625
(1815)

Аш маған пейіш есігін,
Мұқатпа, мен мейманмын!
Адам — менің есімім,
Ерімін, тірлік — майданның.
Жарам көп қой кеудемде,
Нұрлы көзбен қарашы,—
Алдамшы ләззәт — шерменде,
Жалған өмір жарасы.
Жырладым мен фәнидің
Ізгілігін мәңгілік.
Наз жүректің налуын,—
Аң сеніммен жаңғырып.
Қанымды қиып қанша көп,
Алғы сапта толғандым.
Жүрегі маған жансын деп,
Махаббатшыл жандардың.
Маған шақ орын пейіштен!
Қолыңды бер, аңсадым.
Тірлікті мәңгі, періштем,
Санасын енді саусағың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құл қызметші мен диірменші қыз

  • 0
  • 0

Құл қызметші:
Қайда? Тоқтағын!
Маған тіл қатшы!
Аты жөнің, есімің кім?

Толық

Фульдің сұлтаны

  • 0
  • 0

Фуль деген алыстағы қалада,
Хан-сұлтан өмір сүрді.
Ғашығына сыйға тартар алтын құмырасын
Құпияда жасырып сақтап жүрді.

Толық

Сүйіктім! Орашы мені әсем шалмаңмен!

  • 0
  • 0

«Сүйіктім! Орашы мені әсем шалмаңмен!..»
Сүйіктім! Орашы мені әсем шалмаңмен!
Өз қолыңмен сен оны беріп маған.
Аббас шах та, Иранды билеп төстеген,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар