Өлең, жыр, ақындар

Таптым

  • 05.09.2021
  • 0
  • 0
  • 640
Ну орманды кездім де,
Алқына бір аттадым.
Алданышқа өзіме,
Еш қызықты таппадым.
Қарасам бір қызыл гүл,
Саяда тұр жарқырап.
Жүзі жанған жұлдыз бір,
Шық көздері — шамшырақ.
Қолымды мен созып ем,
Дір етіп ол тіл қатты:
«Өшкенім бе тезінен,
Түскені ме зіл қатты?
Аядым шық түлегін,
Балбыраған шағында.
Түбірімен жұлдым да,
Әкеттім өз бағыма.
Орынға бір оңаша,
Орнаттым сол гүлімді,
Өсті гүлім тамаша,
Жайнап нұры бұрынғы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таң сәулесінің нұрлы шапағаты...

  • 0
  • 0

Сөзбен жеткізе алмайтын,
Аспандап биіктенген, тамаша бір көріністі,
Қараңғылықты жоқ қылып, мүлдем атаусыз қалдырып,
Мәңгілік көңіліңнің қалауымен дос болар

Толық

Айға

  • 0
  • 0

Сіңлісі Күннің,— Айысың,
Назсың бір жүрген жабығып,
Күміспен шеккен шәйісің,
Тұрасың тұман жамылып.

Толық

Жалғыз және барлығы

  • 0
  • 0

Қоштасып өзімен-өзі мәңгілік,
Тиместен залалы ешкімге де –
Шексіз дүниеге кетті еріп.
Адамзатқа беріп ақыл-ойды,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар