Өлең, жыр, ақындар

Ғайып болмасаң

Сарқылып күшім таусылған шақта
Жанымнан сенсің табылған.
Қараңгы түнек,осы уақытта
Түсіндім,менмін жаңылған.
Бағымды сфнап көруге бәлкім
Шыдамым тозып қажығаныммен,
Күтіп тұр мені болашақ жарқын
Оқуға енді білек сыбанамын мен.
Армандау сірә, қолымнан келмес
Өзіме өзім күмәнмен сенемін сирек.
Жоғалтқандаймын, қалмады ес
Адастым, уақыттан қалды ширек.
Өмірді жете түсінбей жатып,
Неше түрлі ән-жыр жазылады екен.
Ертең есепсіз әр таң атып
Адамдар солай бақыттан қағылады екен.
Мені ойшыл санағанымен
Мен де көптің бірі екем.
Себебін терең түсінә маған
Қалып өмір сүрумен тең.
Қазіргі хәлім белгілі саған
Жанашыр досым,түспесін еңсең.
Үңіле қарап,тізіле тұрған жұлдыздар
Неліктен қараң?Жарқырап сіздер тұрсыздар?
Соңына жетпей,саналуан ойлар паналап
Аспан ол шексіз,бірақтан онда бір сыз бар.
Бір бейне көркем есігім қағат түнделеп
Ғайыптан сен қалайша болдың пайда
Ойға батырған,сұрағым келет кімсің деп
Санамды өкініш жайлағанда қалдың қайда.
Автор:Өзім



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сая

  • 0
  • 0

Қара тұман,дымқыл ауа басқанда
Ынта қалмас бір шаруа жасауға.
Түн жамылған өкініш - сейіліп ақ таңда
Жас жүрегім бостандықты аңсауда.

Толық

Сәт

  • 0
  • 0

Сені өзіммен жерге көміп,
Бір тіріліп,бір өліп
Сүрудемін өмірді сенсіз
Мына тағдырға көніп.

Толық

Қарап көріңіз