Өлең, жыр, ақындар

Сая

Қара тұман,дымқыл ауа басқанда
Ынта қалмас бір шаруа жасауға.
Түн жамылған өкініш - сейіліп ақ таңда
Жас жүрегім бостандықты аңсауда.
Жарқан бейне - өткеннің еншісінде
Ендегіде жарқыным, сенше кімге?
Адасып жолдан,"кіммін?" деп бас ұрғанша
Қайтар мені алаңсыз бесігіме.
Шыдар ма жаным келешек тағдырыма?
Күш қалды ма тағы бір қайғыруға?
Сынға түсіп,үн қатпай жүрсең-дағы
Тұрғандай дайын бәрі тайдыруға.
Авторы:өзім



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәт

  • 0
  • 0

Сені өзіммен жерге көміп,
Бір тіріліп,бір өліп
Сүрудемін өмірді сенсіз
Мына тағдырға көніп.

Толық

Ғайып болмасаң

  • 0
  • 0

Сарқылып күшім таусылған шақта
Жанымнан сенсің табылған.
Қараңгы түнек,осы уақытта
Түсіндім,менмін жаңылған.

Толық

Қарап көріңіз