Өлең, жыр, ақындар

Күтпеген көктем

  • 05.09.2021
  • 0
  • 0
  • 534
Туды ма, расымен,
Жарқырап шуақ күн?
Жайнады жасыл кең
Аясы гүл бақтың.
Мынау не, ну айдын —
Егін бе, тоғай ма?
Бұлақтар тулайды,
Асыр сап маңайда.
Көгім де, көлім де,
Күмістей жайнайды.
Қанаты алтындай,
Балықтар ойнайды.
Бұлттармен жарысып,
Құстар да масайрап,
Мәз болып бәрі, ұшып
Ән шырқап жүр сайрап.
Жағада, ну белде,
Мәз болып еркелеп,
Сүңгіді гүлдерге,
Әуесқой көбелек.
Елтисің жұтқанда,
Хош ауа бал исін;
Маужырап ұйықтауға
Рахатпен қалғисың.
Жел шіркін ойнақтап,
Шоқыны тербейді.
Сондай-ақ ой қаптап,
Мені де меңдейді:
Жібектей сөз шырмап,
Кеудемді буады.
Бақытты сонырқап,
Наз жырым туады.
Дел-салмын сол бір шақ,
Ұмытып өзімді.
Жыр-бикеш, жай құшақ
Биледің сезімді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әнші

  • 0
  • 0

Ғашықтар әнін шырқап жан тербетер:
Ажырасу – өлгенің,
Ғашығыңнан ешбір айырылмағын!
Азап шеккендерге, көңіл айтамыз,

Толық

Қазанға айтты, құмыра дандайсып...

  • 0
  • 0

Қазанға айтты, құмыра дандайсып:
«Сөйлеме сен, көргенсіз ақымақ,
Өшір үніңді, мақтанбағын ерекшемін деп!
Біздің асханада да болмай жатып,

Толық

Қуылған және қайта оралған граф туралы баллада

  • 0
  • 0

«Кел жыршы, күйлендіріп аспабыңды,
Оңаша үйімізде баста жырды.
Анамыз намазында, есік берік,
Келмейді еш кім мұнда, таста мұңды.

Толық

Қарап көріңіз