Өлең, жыр, ақындар

«Тышқан көз» деген

  • 21.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2299
«Тышқан көз» деген бұлақ ол,
Тәтті де суы шекерден.
Қандырып сусын, шығады ол
Шілдеде шып-шып шекеңнен.
Балауса шөпті жапырып,
Балалар бақа қуады.
Ақ көбік сабын сапырып,
Аналар кір-қоң жуады.
Іргені түріп, самалдап,
Көлеңке басын келтіріп,
Алдында қымыз «ал, ал!» - деп,
Ақындар жатар лепіріп.
Ac үйде анау келіншек
Көтеріп аппақ шараны,
Көзге бір жайнап көрінсе,
Көңілің ойнақ салады.
Сабаз-ай десей, сайран күн,
Сен ұмыт болар ма екенсің?
Соңымнан тауы Баянның
Телміріп қарар ма екенсің?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екі мысал

  • 0
  • 0

Қапшыққа сап үлбіреген мақтаны,
Біреу үйінің ішіне әкеп, сақтады.
Мекен еткен көптен үйдің іргесін,
Бір қаптесер мынау істі көргесін,

Толық

Қарсақпайға қарап

  • 0
  • 0

Кеудемде асыл сезім, аяулы ағын,
Күнді ертіп, қыр басында жаяуладым.
Күн маған саусағымен нұсқап қалды
Қара — деп Қарсақпайдың оянғанын.

Толық

Құрдастар

  • 0
  • 0

«Балалықтың көшінен
Мен қалғалы көгі мезгіл,
Болған жоқ қой», — деп жүрсем
Байқатпапты өткен жыл.

Толық

Қарап көріңіз