Өлең, жыр, ақындар

Өмір күші

Мыңдаған қалам өрнегі түсіп,
Алуан көздің от ізі қалған.
Талайдың басып алақаны ыстық,
Екінші қолға суымай барған,

Маған да жетті сол қағаз қымбат,
Жүректен шықты мызғымас антым.
Қаламның бойын қуалай зырлап,
Құйылды барып қағазға әрпім.

Үндеуден көрді көзім тез шалып,
Інімнің қолын қойылған шапшаң.
Тұрғандай болды тұтасып халық,
Осынау байтақ астында аспан.

Жалауын бейбіт өмірдің ортақ,
Көтеріп қолдан айбарлы үнмен.
Астында тудың тұрды бір шырқап,
Өзімдей ұлан өмірді сүйген.

Толды да кеуде сезіммен күшті,
Өмірдің алып қайратын көріп.
Келешек маған жымия түсті,
Өзінің ғажап ісіне сеніп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Амудария келе жатыр

  • 0
  • 0

Өркеш-өркеш құмдарына
Күн қонатын — қызыл шатыр.
Қу, шөлейтке, қырға мына,
Бір дария келе жатыр,

Толық

Салом

  • 0
  • 0

Жырға қостым сізге арнаған сөзімді,
Бақытты деп бір сол үшін өзімді,
Мына ұлы тәрбиелі мінбеден,
Шын құттықтау сөз арнаймын сізге мен.

Толық

Алматы таңы

  • 0
  • 0

Таң азанда таласып арай-күнмен,
Алматының үстінен қараймын мен.
Бауыры шаң-шаң бұлттар тауға көшіп,
Көрінеді көшелер талай жүрген.

Толық

Қарап көріңіз