Өлең, жыр, ақындар

Өмір күші

Мыңдаған қалам өрнегі түсіп,
Алуан көздің от ізі қалған.
Талайдың басып алақаны ыстық,
Екінші қолға суымай барған,

Маған да жетті сол қағаз қымбат,
Жүректен шықты мызғымас антым.
Қаламның бойын қуалай зырлап,
Құйылды барып қағазға әрпім.

Үндеуден көрді көзім тез шалып,
Інімнің қолын қойылған шапшаң.
Тұрғандай болды тұтасып халық,
Осынау байтақ астында аспан.

Жалауын бейбіт өмірдің ортақ,
Көтеріп қолдан айбарлы үнмен.
Астында тудың тұрды бір шырқап,
Өзімдей ұлан өмірді сүйген.

Толды да кеуде сезіммен күшті,
Өмірдің алып қайратын көріп.
Келешек маған жымия түсті,
Өзінің ғажап ісіне сеніп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алматы таңы

  • 0
  • 0

Таң азанда таласып арай-күнмен,
Алматының үстінен қараймын мен.
Бауыры шаң-шаң бұлттар тауға көшіп,
Көрінеді көшелер талай жүрген.

Толық

Сырдариямен сырласу

  • 0
  • 0

Ассалаумағалайкум, Сыр данышпан,
Тағы да тарттың мені ту алыстан,
Шарт етіп шаңқай түсте сені тапты
Кеудемнен сағыныш толқын зулап ұшқан.

Толық

Бір уыс дән

  • 0
  • 0

Тұра қап егін шетінде
Қолыма алдым бір сабақ,
Ып-ыстық сәуле бетінде
Толысқан екен күн санап.

Толық

Қарап көріңіз