Өлең, жыр, ақындар

Қарлығаш әулие

  • admin
  • 19.09.2024
  • 0
  • 0
  • 598
Қағылды зор қоңырау, күмбірледі,
Аралап айлық жерді, күндік жерді.
Ілесіп сол қоңырау үніменен
Қазақтың даласына білім келді.
Кім қаққан, аты-жөні кім қоңыраушының,
Даланың дүбірлеткен қойнау, шыңын!

Қалың ел, қара қазан, сары баланың
Қашағы арын, қамын ойлаушы кім?
Сол сұрақ қоңырауға қосып үнін,
Бар қазақ аспанында ұшты бүгін.
«Ыбырай!», «Ыбырай!» деген жалғыз есім
Туған жер таза ауасын, құшты қырын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аққу

  • 0
  • 0

Мейлі қыран бұлтты шалып,
Жайдың оғын қарсы алсын.
Мейлі күнге жақын барып,
Нұрына оның көзі қансын.

Толық

Өзбек досыма

  • 0
  • 0

Өзіңмен тел еміп өстім Сырды мен,
Бірге бастым Мырза шөлдей қырды мен,
Мәңгі-бақи құшақтасып жатсын деп,
Жайған өзі табиғаттың бір кілем.

Толық

Көңіл күйі

  • 0
  • 0

Түркістанның көшелері ылғи бақ,
Кеудесінен бұлақ аққан құлдилап.
Жүре берсем, жүре берсем, дариға,
Қыз құшақтап, гүл иіскеп, сыр жинап.

Толық

Қарап көріңіз