Өлең, жыр, ақындар

Қарлығаш әулие

  • admin
  • 19.09.2024
  • 0
  • 0
  • 468
Қағылды зор қоңырау, күмбірледі,
Аралап айлық жерді, күндік жерді.
Ілесіп сол қоңырау үніменен
Қазақтың даласына білім келді.
Кім қаққан, аты-жөні кім қоңыраушының,
Даланың дүбірлеткен қойнау, шыңын!

Қалың ел, қара қазан, сары баланың
Қашағы арын, қамын ойлаушы кім?
Сол сұрақ қоңырауға қосып үнін,
Бар қазақ аспанында ұшты бүгін.
«Ыбырай!», «Ыбырай!» деген жалғыз есім
Туған жер таза ауасын, құшты қырын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің Қазақстаным

  • 0
  • 0

Хат білгелі сені жырлап келем мен,
Өз дауысым, өзіме тән өлеңмен.
Саған біткен қоңырау үнді көп бұлақ,
Туа шырқап, сені ардақтай жөнелген.

Толық

Қара торғай

  • 0
  • 0

Кеудеңе біткен тынысты,
Үн етіп қана жасаған.
Өңшең бір сыңғыр күмісті,
Көмейді берген кім саған?

Толық

Жылдар жүздескенде

  • 0
  • 0

Түн болды міне, қара аспан
Жұлдызын жақты төбеден,
Төңірек аппақ, қар басқан
Жаздағы шырша, көк емен,

Толық

Қарап көріңіз