Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (59)

Естелік мекені

Ескі үйдің терезесін шаңы басқан,
Іші де үнсіз, өмірдің мәні қашқан.
Төбеден бір жұлдыз ағып жерге түссе,
Ауылдасым келді ме, деп жыры дастан.

Толық

Бақыт тілеп кетем үнсіз

Тағдырыма өкпем жоқ бәрі дұрыс,
Мүмкін, солай жазылған таңдауымыз.
Бір сүйіп, бір жоғалту өмір заңы,
Бақыт тілеп кетем саған мен енді үнсіз.

Толық

Бейкүнә сынықтармыз

Кірпіктен кіршіксіз жас қимай таңды,
Жаралы жүрек емес едік тым қараңғы.
Менде сендей бақытсыз ғұмыр кешем,
Кешірімге қол созып тұр ма, мәңгі?

Толық

Таңғы тамшы

Көңілімнің көктем кешінде мен,
Түсіңе ендім бе шексіз есіңде ме?
Адамға мұнша бауыр баспаған ем,
Есіріп бара жатыр есіл кеудем.

Толық

Аға жолы

Сөзің қуат, жүрекке от боп қонған,
Талайға үлгі, талайға жарық болған.
Өмірдің мәнін ұқтырдың өз ісіңмен,
Рухыңдағы адалдық алтын қордан.

Толық

Балалық шаққа сағыныш

Бүгінде бәрі сурет, естелік, сөнген түсім,
Сағыныш болып сыбырлаған түнгі ызың.
Қайран дәурен, қайтып келмеске кетті ме…
Ер жеткенше асықтық екен біз не үшін?

Толық

Тағдыр заңы

Бақ таласып, аяқ асты қағынатын,
Сен кімсің? деп айқайлап, кім өз атың?
Екі қолым кісенде, байлаулы, әттең,
Қылар едім, ашуыма салсам бәрін.

Толық

Мың бір арман

Кейде түннің қарасын да сүйем мен,
Сол қараңғы шабыт берген күйім мен.
Түн болмаса, қайдан білем жарықты,
Мұң болмаса, өлең де жоқ еді бәлкім иемнен.

Толық

Суыған сезім

Сөздеріңмен тербетіп кіршіксіз көңілімді,
Жүрегімнен сұрайсың қайта кешірімді.
Оянбай қалсам бір күні мен ұйқыдан,
Біл, мендей ешкім қақпайды сенің есігіңді.

Толық

Өкінбеймін десем де

Өкінбеймін десем де, шындық басқа,
Жазып қойған атыңды түнгі аспанға.
Жап-жарық боп жанып тұр сол бір есім,
Ұмытқым кеп, алыстап жүз қашсам да.

Толық