Қалтақбастың қиялы

Бір Қалтақбас адам жалғыз жұмыртқа тауып алыпты. Алып, алақанында аялап отырып ойлапты.

— Бұл жұмыртқаны байдың бикешіне тартсам. Ол тоқты берсе, тоқтымды байдың қойына қоссам. Тоқтым қашып, жаз қоздаса, қоз[ыл]ы қойға тайынша алсам, тайыншам қашып, бұзауласа. Бұзаулы сиырға байтал алсам. Байталым айғырға шығып, құлындаса. Құлынды биеге тайлақ алсам. Тайлағым қайып, боталаса. Ботам тағы тайлақ болса. Тайлағымды Тайболатқа берсем. Тайболат Танакөз қызын берсе. Қалыңдық ойнап, қайныма барсам. Желекті жеңгелерім:

— Жүріңіз, жездекелеп, отауына енгізсе. Емешегі енді түйін сап келе жатқан балдыздарым мойныма асылса. Қыруар қыздар қиқуын салса, оның біріне де қарамасам.

Түнде төстің қасқасын жеп, төсек салынса. Түндік жабылса. Кәріс көрпе, шәйі шымылдықтың ішінде шалбарды да, шарықты да шешіп тастасам. Жеңгетайдан жерігі қанған жеңешелерім жетелеп, қалыңдығымды әкелсе. Оны:

— Ап! — деп, ұстай алсам… — дегенде, басы қалтақ ете түсіп, алақандағы жұмыртқа жерге түсіп, бырс етіп жарылып қапты.

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз: