Реніш
- 2
- 7
Әй, балам-ай!
Шамалы-ау түсінігің,
Қандай болар, білмеймін, кісілігің...
Жаңа ғана қайтқандай жерлеп мені,
Кешіріңдер
Кешіріңдер, туыстар,Кешіріңдер, ағайын,
Өр көкірек бейбаққа
өкпеледің талайың.
Кірсіз көңіл ақ туын
Жоғары ұстап, ағайын.
Ақ киімге оранып,
алдарыңа барайын.
Кешіріңдер, жарандар,
Қошақаның болайын.
Сый сұрағам жасыңнан.
Мейір күткем қартыңнан.
Еркелеп ем сендерге,
Емін-еркін шарқ ұрғам,
Екенмін ғой антұрған.
Сөз өргізіп артымнан,
Арыла алмай келемін
Бала күнгі қалпымнан.
Кешіріңдер, достарым,
Кешіріңдер, қастарым,
Есім кіре бастады,
Еркелікті тастадым.
Мен мен емес, басқамын...
Естеріңе алғайсың,
еркін жүрген қалқаны.
Пікірлер (5)
Пікір қалдырыңыз
Жоқ, дәрігер
- 1
- 31
Жүрегіме жүк артып жүргенімде,
Қажыдың ба, байғұсым, білмедім бе?
Шайпау тиіп, шаршатып кім көрінген,
Уландың ба, білмеймін кірледің бе?
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Супер -
Азиз
ЕРАСЫЛ ОҚЫ -
Алаш
Мағыналы -
Nurtas
Супер -
Назерке
Керемет
Елена
Бұл өлең өте керемет.Өзін ұмытпауын аитқан
Азиза
Керемет
Әлия
Өте керемет
Болат
Кайран бабам, казакта ендi сендей акын бола коймас